تحليل عدم تأمين سرمايه‌ هاي معيشتي بر ناپايداري امنيتي روستاهاي مرزي شهرستان مريوان

تامين معيشت و كيفيت مطلوب زندگي از طريق دسترسي به دارايي‏هاي معيشتي؛ هسته اصلي امنيت پايدار به عنوان رهيافت نوين تامين امنيت مناطق مرزي است. در اين راستا، وضعيت پايداري امنيتي نواحي روستايي مرزي شهرستان مريوان به واسطه عدم دسترسي مناسب به دارايي‏هاي معيشتي مورد سنجش قرار گرفت. پژوهش توصيفي-تحليلي حاضر به لحاظ ماهيت؛ كيفي و متكي بر ريشه‏يابي ساختاري، پيامدسنجي و سپس ارائه راهكارهاي كاربردي متناسب مي‏باشد. جامعه آماري پژوهش، مشتمل بر نقش آفرينان اصلي عرصه توسعه‏اي، مديريتي، امنيتي، متخصصان علمي، آگاهان و مديران محلي روستاهاي مرزي شهرستان مريوان مي‏باشد كه به صورت هدفمند و با روش گلوله برفي انتخاب و مورد مصاحبه عميق قرارگرفتند(مصاحبه با 50 نفر). تجزيه و تحليل پاسخ‏ها با تكنيك تئوري بنيادي انجام گرفت. نتايج نشان دادند كه پيامدهاي ناپايداري هاي امنيتي حاصل شده از عدم دسترسي مناسب به دارايي‏هاي معيشتي در 51 متغير در قالب 6 مولفه مرتبط با معضلات امنيت سياسي-نظامي، امنيت محيط طبيعي، امنيت اجتماعي، امنيت اقتصادي، ناامني غذايي و آسيب هاي بلندمدت امنيتي در 3 مقوله اصلي ناپايداري امنيت انساني(محلي- منطقه‎اي)، ناپايداري امنيت ملي و ناپايداري امنيتي بلندمدت جاي گرفتند. همچنين63 ضعف در قالب مولفه‏هاي ضعف برنامه‏ريزي، سياستگذاري و مديريتي توسعه‏اي؛ نامناسب بودن محيط كسب و كار منطقه؛ مديريت امنيتي مرز؛ ضعف قوانين و حمايت ها؛ ضعف در زيرساخت‏هاي كالبدي مورد نياز توسعه اقتصادي؛ كمبود سرمايه مردم محلي و ضعف هاي اجتماعي-فرهنگي؛ مهمترين علل و عوامل و كاستي‏هايي هستند كه وضعيت نامناسب موجود دسترسي روستاييان مرزي شهرستان مريوان به دارايي‏هاي معيشتي را موجب شده‏اند و در نهايت؛ راهبرد انسداد مرزها و مديريت تهديدمحورانه، راهبرد مديريت توسعه‏اي تك بعدي، بهره‎گيري افراطي از محيط طبيعي و پرداختن به مشاغل كاذب و قاچاق و مهاجرت و خروج سرمايه از مرزها؛ مهمترين، راهبردهاي اتخاذي از سوي مسئولين توسعه‏اي و امنيتي و روستاييان در مقابله با وضعيت نامناسب دسترسي به دارايي‏هاي معيشتي و ناپايداري‏هاي امنيتي حاصل از آن مي‏باشد.