تجارب زيسته زنان از فرزندآوري در همه‌گيري كوويد 19

همه‌گيري COVID-19 ارائه خدمات بهداشتي در سراسر جهان را با چالش‌هاي جدي مواجه نموده و تغييرات زيادي را در دستورالعمل‌هاي مراقبت باداري و زايمان زنان  ايجاد كرده است. هدف پژوهش، بررسي تجارب زيسته زنان از فرزند‌آوري در همه‌گيري كوويد 19 بود. پژوهش حاضر از نوع كيفي و با استفاده از پديدارشناختي توصيفي انجام شد. مشاركت‌كنندگان اين پژوهش شامل 11 نفر از زناني بودند كه در دوره شيوع ويروس كرونا، تجربه بارداري و زايمان داشتند. انتخاب مشاركت‌كنندگان با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند ملاكي و بر اساس معيارهاي ورود و خروج از استان‌هاي تهران، گيلان و لرستان در سه‌ماهه پاييز 1400 صورت گرفت و تا زمان اشباع اطلاعات ادامه يافت. گردآوري داده‌ها، با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته و عميق انجام شد و پس از ضبط هر مصاحبه، محتواي استخراج شده به صورت واژه به واژه نوشته شد. كدگذاري داده‌ها، همزمان با جمع‌آوري داده‌ها ادامه يافت. تحليل داده ها با استفاده از روش كُلايزي (هفت مرحله) انجام شد. مجموعا از تعداد 11 مصاحبه، 358 كد اوليه، 43 مفهوم، 9 مضمون فرعي و 2 مضمون اصلي به دست آمد. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه همه گيري ويروس كرونا، پتانسيل قابل‌توجهي براي ايجاد اضطراب، ترس و پريشاني روان شناختي داشته و اين گروه از  زنان در انطباق با اين شرايط با دشواري‌هاي زيادي روبرو بودند.