بررسي تربيت جنسي در دختران داراي روابط قبل از ازدواج (جنسي، عاطفي و يا عاطفي-جنسي): يك مطالعه پديدارشناسانه

برقراري ارتباط با جنس مخالف بخش مهمي از زندگي انسان‌ها، به ويژه جوانان است؛ كه عوامل متعددي از جمله تربيت جنسي، در ميزان گرايش يا عدم گرايش به اين‌گونه روابط تاثيرگذار هستند. هدف از اين پژوهش، بررسي تربيت جنسي در دختران داراي روابط قبل از ازدواج بود. جامعه پژوهش دختران جوان ساكن در تهران بودند كه تجربه روابط قبل از ازدواج با جنس مخالف ( اعم از جنسي، عاطفي و يا عاطفيجنسي) را داشتند. نمونه‌ها شامل 12 دانشجوي دختر در گروه سني 22-28 و ساكن تهران در سال 1400-1398 و داراي چنين روابطي بودند و با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه نيمه‌ساختاريافته بود. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از روش كلايزي استفاده شد. نتايج به شناسايي 2 مقوله اصلي، 7 مقوله فرعي و 20 مفهوم اوليه منجر شد. دو مقوله اصلي عبارتند از: عملكرد و نگرش خانواده در رابطه با تربيت جنسي و منابع اطلاعاتي اجتماعي فرهنگي در رابطه با تربيت جنسي. پژوهش حاضر نشان داد عدم تربيت جنسي مناسب، چه به صورت مستقيم و چه غيرمستقيم، افراد را به سمت برقراري رابطه با جنس مخالف در قبل از ازدواج سوق مي‌دهد؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود در مراكزي چون مهد كودك، مدارس و سراي محله‌ها جلساتي مبتني بر ارائه تربيت جنسي به والدين و مربيان آموزشي صورت گيرد و شيوه‌هاي آموزشي مناسب و ارتقاء دهنده‌اي به آن‌ها اعمال گردد. همچنين، توصيه مي‎شود به منظور جلوگيري از شيوع روزافزون روابط قبل از ازدواج، دانشگاه‌ها، خانواده‎ها، مسئولين و برنامه‎ريزان فرهنگي از برنامه‎هاي پيشگيرانه در اين راستا استفاده نمايند.