اثربخشي زوج‌درماني هيجان‌مدار بر شادكامي و كيفيت زندگي زناشويي زوجين هر دو شاغل

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي زوج‌درماني هيجان‌مدار بر شادكامي و كيفيت زندگي زناشويي زوجين هر دو شاغل انجام شد. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش ‌آزمون-پس ‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي زوجين هر دو شاغل كه از نيمه دوم مهر تا پايان آبان سال 1400 به مركز مشاوره البرز شهر كرج مراجعه كردند بود، كه 32 زوج بصورت در دسترس انتخاب و پس از همتاسازي به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه شادماني آكسفورد (0HI) (آرگايل و لو، 1990) و مقياس كيفيت زناشويي (RDAS) (باسبي و  همكاران، 1995) بود. زوجين گروه آزمايش طي 8 جلسه بصورت هفتگي تحت مداخله‌ي زوج‌درماني هيجان‌مدار قرار گرفتند. در طي اين مدت زوجين گروه گواه مداخله‌اي دريافت نكردند. نتايج به دست آمده از تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس چندمتغيري (MANCOVA) نشان داد بين نمرات پيش آزمون و پس آزمون گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه تفاوت معناداري وجود دارد (p 0/01). بدين معنا كه زوج‌درماني هيجان‌مدار موجب افزايش شادكامي و كيفيت رابطه زناشويي زوجين هر دو شاغل شده است. بنابراين زوج‌درماني هيجان‌مدار روشي مؤثر بر افزايش شادكامي و كيفيت رابطه زناشويي زوجين هر دو شاغل است.