نقش ويژگي‌هاي شخصيتي، سبك‌هاي مقابله با استرس و باورهاي معنوي در پيش‌بيني رشد پس از ضربه در بيماران بهبود يافته از كوويد 19

هدف از انجام اين پژوهش پيش بيني رشد پس از ضربه براساس ويژگي هاي شخصيتي، سبك هاي مقابله با استرس و باورهاي معنوي در بيماران بهبود يافته از كوويد 19 بود. روش پژوهش توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه بيماران بهبود يافته از كوويد 19 در سال 1401-1400 منطقه 20 شهر تهران در بيمارستان هاي بوعلي و اميرالمونين تهران بود. از اين تعداد 216 نفر كه به صورت در دسترس انتخاب شدند به عنوان نمونه مورد تحليل قرار گرفتند. جهت گردآوري اطلاعات در اين پژوهش از پرسشنامه هاي رشد پس ازضربه تدسچي وكالون (PTGI، 1996)، ويژگي هاي شخصيتي باس و همكاران (PCQ، 1975)، راهبردهاي مقابله با استرس اندلر و پاكر (SCSE، 1990)، باورهاي معنوي پارسيان و دونينيگ (SQ، 2009) استفاده شد. نتايج نشان داد كه 35 درصد از تغييرات متغير ملاك يعني رشد پس از ضربه، مي تواند توسط متغيرهاي ويژگي هاي شخصيت، راهبردهاي مقابله با استرس و معنويت تبيين شود (0/05 p). نتيجه گيري مي شود كه ويژگي هاي شخصيتي، سبك هاي مقابله با استرس و باورهاي معنوي مي توانند رشد پس از ضربه در بيماران بهبود يافته از كوويد 19 رابطه دارد.