اثربخشي آموزش مبتني بر هوش جنسي بر عملكرد جنسي و سازگاري زناشويي مرد

مطالعه حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش هوش جنسي بر عملكرد نعوظي و سازگاري زناشويي مردان انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل با دوره پيگيري يك ماهه بود. جامعه آماري شامل كليه ي مردان متاهل با علائم اختلال جنسي بودند كه در سال 1399به مراكز مشاوره شهرستان نقده مراجعه كرده بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند، 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 20 نفري جاي گذاري شدند. در اين پژوهش گروه آزمايش آموزش هوش جنسي در قالب 9 جلسه 45 دقيقه اي هر هفته دو جلسه را دريافت كردند. همچنين شركت كنندگان قبل و پس از اجراي آموزش، شاخص بين المللي عملكرد نعوظي (IIEF، روزن و همكاران، 1999) و مقياس سازگاري زناشويي (DAS گراهام اسپانير، 1976) را تكميل نمودند. نتايج تحليل واريانس مختلط با اندازه گيري مكرر نشان داد كه آموزش آموزش هوش جنسي بر عملكرد جنسي (p=0/001, F=172 + 0/359) و سازگاري زناشويي (p=0/001, F=130/690) اثر داشته و اين تأثير در دوره ي پيگيري پايدار مانده است. باتوجه به يافته هاي پژوهش حاضر به نظر مي رسد كه بايد به نقش دوره هاي هوش جنسي بر كاهش اختلال عملكرد نعوظي و افزايش سازگاري زناشويي مردان توجه كرد.