عنوان مقاله :
بررسي اثر فركانسهاي مختلف دستگاه ويبريشن كلي بدن بر بهبود عملكرد در فعاليتهاي ورزشي: مطالعه مروري
پديد آورندگان :
نظري ، مريم دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه فيزيوتراپي , بوذري ، سحر دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه فيزيوتراپي , تركمان ، گيتي دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه فيزيوتراپي , سنجري ، محمد علي دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده علوم توانبخشي، مركز تحقيقات توانبخشي - گروه علوم پايه توانبخشي
كليدواژه :
لرزش , پرش , دويدن , عملكرد , بيومكانيك
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: ويبريشن كلي بدن يكي از مداخلات نسبتاً نو و پركاربرد در حيطه فيزيوتراپي و فيزيوتراپي ورزشي است كه بهدليل اثرات مثبت آن بر سيستم عصبي-عضلاني مورد توويبريشن كلي بدن، يكي از مداخلات نسبتاً نو در حيطه فيزيوتراپي و فيزيوتراپي ورزشي است كه بهطور گستردهاي مورد استفاده قرار ميگيرد. اين دستگاه بهعلت داشتن اثرات مثبت بر سيستم عصبي-عضلاني مورد توجه قرار گرفته است. ويبريشن كلي بدن، نوساناتي توليد ميكند كه شدت آن با پارامترهاي فركانس، آمپليتود و مدت زمان اعمال ويبريشن تعيين ميشود. بنا به مطالعات پيشين، برخي از پارامترهاي اين دستگاه منجر به افزايش فعاليت الكتروميوگرافي، قدرت و توان عضلات شده است. قدرت و توان عضلات، دو عامل مهم اثرگذار بر عملكرد سيستم عضلانياسكلتي افراد هستند. بنابراين، متغيرهاي عملكردي ورزشي اعم از ارتفاع پرش و سرعت دويدن ميتوانند تحت تأثير ويبريشن قرار بگيرند. با توجه به مطالعات پيشين، اين مداخله به شرط اعمال پارامترهاي مناسب، ميتواند براي بهبود عملكرد افراد در فعاليتهاي ورزشي همچون پرش و دويدن، مؤثر واقع شود. بر طبق مطالعات، پارامتر فركانس به علت اينكه اثرگذاري بيشتري بر عملكرد افراد دارد، نسبت به ساير پارامترها اهميت بيشتري دارد. در نتيجه هدف اين مطالعه، بررسي ديدگاههاي مطالعات پيشين در مورد اثرات فركانسهاي مختلف ويبريشن بر متغيرهاي عملكردي بدن در فعاليتهاي مختلف ورزشي است.مواد و روشها جستجوي كلمات كليدي در پايگاههاي اطلاعاتي اسكوپوس، پابمد و گوگلاسكالر جهت دسترسي به مطالعات حيطه اثر فركانسهاي ويبريشن بر فعاليتهاي ورزشي پرش و دويدن انجام شد.يافتهها بر طبق مطالعات پيشين، فركانسهاي 30 تا 50 هرتز منجر به افزايش آني ارتفاع پرش ضدحركت و پرش اسكات شدند. به علاوه، فركانسهاي 18 تا 35 هرتز و 40 هرتز ويبريشن در صورتي كه طولانيمدت اعمال شوند، به ترتيب ميتوانند ارتفاع پرش ضدحركت و اسكات را افزايش دهند. در چند مطالعه نيز فركانسهاي 26 و 20 هرتز توانستند ارتفاع پرشهاي ضدحركت، افقي و اسكات را افزايش دهند. استفاده از فركانس 30 هرتز براي افزايش سرعت دويدن و طول گام افراد و كاهش مدت زمان دويدن در مسافت مشخص، توصيه شده است. علاوه بر اين، استفاده از ويبريشن با فركانس 45 هرتز ميتواند بلافاصله طول گام را كاهش و نرخ گام را در هنگام دويدن بر روي تردميل افزايش دهد.نتيجهگيري فركانس 30 هرتز، رايجترين فركانسي است كه تأثير مثبتي بر بهبود توانايي پرش و دويدن افراد دارد. اين فركانس ميتواند در هر دو حالت اعمال آني و طولانيمدت ويبريشن، اثرات مثبتي بر متغيرهاي پرش و دويدن داشته باشد. بنابراين استفاده از اين فركانس براي بهبود عملكرد عصبي-عضلاني افراد در فعاليتهاي ورزشي پيشنهاد ميشود.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
عنوان نشريه :
طب توانبخشي