شيوع، عوامل خطرزا و پيامدهاي دياستاز ركتي شكمي در زنان: مطالعه مروري روايتي

مقدمه و اهداف: دياستاز ركتي به‌عنوان جدا شدن 2 بخش عضله ركتوس شكمي تعريف مي‌شود و در زنان به‌دنبال بارداري بسيار شايع است. با توجه به كمبود اطلاعات درباره اين عارضه، مطالعه مروري‌روايتي حاضر با هدف بررسي مقالات موجود در‌زمينه شيوع، عوامل خطرزا و پيامدهاي دياستاز ركتي در زنان طراحي و اجرا شد. مواد و روش‌ها با جست‌وجو در فاصله زماني 2000 تا 2021 از بانك‌هاي اطلاعاتي گوگل‌اسكالر، پاب‌مد، وب‌آوساينس و اسكوپوس با استفاده از كليد‌واژه‌هاي مرتبط با دياستاز ركتي مقالاتي كه شيوع، عوامل خطر‌زا، پيامدها و روش‌هاي ارزيابي جداشدگي عضله راست شكمي را بررسي كرده بودند، وارد مطالعه شدند. يافته‌ها بعد از جست‌وجوي منابع، 28 مقاله مرتبط انتخاب شد. بررسي متون نشان داد شايع‌ترين محل بروز دياستاز ركتي در بالاي ناف است و شيوع آن در زنان باردار بين 30 تا 70 درصد است. افزايش سن مادر و تعداد زايمان بيشتر، ريسك دياستاز ركتي را بيشتر مي‌كند. هرچند موارد ديگري مانند نوع زايمان، چند‌قلويي و نبود فعاليت‌هاي ورزشي نيز به‌عنوان عوامل خطر‌ساز مطرح شدند. از پيامدهاي دياستاز ركتي مي‌توان به تغيير شكل ظاهري ناشي از بيرون‌زدگي شكم و كم شدن قدرت عضلات تنه اشاره كرد. اختلالات عملكردي كف لگن و درد ناحيه كمر نيز مي‌تواند با دياستاز ركتي همراه باشد.نتيجه‌گيري درصد قابل‌توجهي از خانم‌ها بعد از زايمان، دياستاز ركتي را تجربه مي‌كنند. اين عارضه مي‌تواند مشكلات مختلفي مانند درد، تغيير شكل ظاهري يا كاهش قدرت عضلات تنه براي مادر ايجاد كند.