ارزيابي كيفيت شنيداري فضاي شهري با استفاده از تكنيك صداپرسه (مطالعه موردي: خيابان امام خميني تبريز)

كيفيت شنيداري در خيابان هاي مركزي شهري از عوامل تعيين كننده كيفيت كلي محيطي است كه بر ادراك ذهني كلي افراد از فضا تاثير مي گذارد اما امروزه غلبه اصوات ترافيكي سبب آزردگي شنيداري مي شود. در اين راستا هدف پژوهش حاضر ارزيابي كيفيت ادراك شنيداري خيابان امام خميني تبريز از ديد افراد پياده بود. از تكنيك صداپرسه مبتني بر استاندارد ISO12913-2 جهت ارزيابي ادراك ذهني افراد (30 نفر) ازكيفيت شنيداري خيابان امام تبريز استفاده شد. خواسته شد تا افراد مسير ميدان فجر تا ميدان شهيد بهشتي صداپرسه انجام داده و در سه ايستگاه پرسشنامه مبتني بر استاندارد را پر كنند. از ميدان فجر تا چهارراه شريعتي ناخوشايند و در مابقي مسير خوشايند ارزيابي شده است. عواملي چون تنوع كاربري و فعاليت، تنوع فضايي- كالبدي، تراز صداي پس زمينه و منابع صوتي آزار دهنده ترافيك- محور و گونه هاي معماري واجد ارزش، در ارزيابي ذهني افراد تاثيرگذار بوده اند.