فهم نظام معنايي شهروندان تهراني از مفهوم حريم خصوصي

اين مطالعه كيفي، با هدف فهم نظام معنايي شهروندان تهراني از مفهوم حريم خصوصي به انجام رسيده است. روش مورد استفاده در اين پژوهش، نظريه داده بنياد به‌عنوان يكي از روش‌هاي اصلي پژوهش كيفي است. داده‌هاي اين پژوهش از طريق مصاحبه عميق و شيوه نمونه‌گيري هدفمند ـ نظري با چهل و دو نفر از شهروندان مرتبط گردآوري و جهت تحليل داده‌ها از پنج شيوه كدگذاري باز و تشخيص مفاهيم، توسعه مفاهيم در جهت ابعاد و ويژگي‌ها، تحليل داده‌ها براي زمينه، وارد نمودن فرايند به تحليل و يكپارچه‌سازي مقولات استفاده گرديد. پاردايم ظهوريافته شامل سه بعد شرايط، كنش ـ تعامل‌ها و پيامدها است كه بر مبناي نتايج پژوهش در بعد شرايط شامل (كشف ابعاد حريم خصوصي، فرايندهاي تحول آفرين، محدوديت هاي تحميلي سبك زندگي) و در بعد كنش ـ تعامل (چالش‌هاي حفظ حريم خصوصي، بازانديشي و بازتعريف حريم‌ها) و در بعد پيامدها (ناكارآمدي نهادي در صيانت از حريم‌هاي وضع شده، تفسير نامتجانس حريم خصوصي در فضاي عمومي) است كه حول يك مقوله هسته به نام (حريم خصوصي با مرزهاي سيال در جامعه كژقواره ايراني) شكل گرفته‌اند.