مدل‌سازي معادلات ساختاري گرايش به رفتارهاي پرخطر در بين شهروندان كاشاني

رفتارهاي پرخطر شامل كنش‌هايي است كه باعث تحليل و نابودي استعدادهاي افراد مي‌شود و سلامت جامعه را در ابعاد مختلف به مخاطره مي‌اندازد. پژوهش حاضر با هدف تبيين جامعه‌شناختي رفتارهاي پرخطر در بين شهروندان كاشاني انجام شده است. روش تحقيق بكار رفته در پژوهش حاضر پيمايشي بوده است. جامعه آماري پژوهش شهروندان كاشاني در سال 1399 به تعداد 304487 نفر بوده كه تعداد 552 نفر، به روش نمونه‌گيري احتمالي متناسب با حجم به‌عنوان نمونه نهايي انتخاب گرديدند. براي تحليل استنباطي، سنجش و آزمون ارتباط بين متغيرهاي مستقل و وابسته از روش‌هاي آماري همبستگي پيرسون، آزمون‌هاي T مقايسه زوجي و در نهايت از تحليل مسير با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS 25 و Smart-PLS، انجام گرفته است. نتايج آزمون همبستگي پيرسون حاكي از اين بوده كه همبستگي بين متغيرهاي پيوند با دوستان بزهكار، بي‌سازماني محيطي، بي‌سازماني نهادي، گسست روابط بين فاميلي و بي‌سازماني خانوادگي با متغير وابسته پژوهش (رفتارهاي پرخطر) علاوه بر وجود رابطه معنادار، مثبت و مستقيم بوده است. رابطه بين متغير سن معنادار، اما منفي و معكوس بوده است؛ همچنين از بين متغيرهاي موجود در پژوهش تنها بين پايگاه اقتصادي ـ اجتماعي و رفتارهاي پرخطر، رابطه معنادار مشاهده نگرديد. نتايج تحليل مسير نشان داد؛ بي‌سازماني محيطي و پيوند با دوستان بزهكار به ترتيب داراي بيشترين اثر بر گرايش به رفتارهاي پرخطر بوده‌اند كه در نهايت متغيرهاي مدل توانسته‌اند 38/5 از درصد تغييرات متغير وابسته رفتارهاي پرخطر را تبيين نمايند.