باشگاه‌هاي بدنسازي به مثابه خالق بدن‌هاي متناسب: مورد مطالعه زنان عضو باشگاه‌هاي بدنسازي شيراز

چاقي اگر چه مسأله‌اي پزشكي است اما به شدت از منطق فرهنگي تبعيت مي‌كند. در زمان كنوني منطق فرهنگي به لاغري حكم مي‌كند و باعث گسيل شدن سيل جمعيت به مراكز كاهش وزن و تناسب اندام مي‌شود. در اين ميان زنان و بدن‌هاي آنها بيشتر مورد قضاوت قرار گرفته‌اند. از اين‌رو پژوهش حاضر تلاش كرده به اين سؤال پاسخ دهد كه زنان چرا و تحت چه شرايطي به باشگاه‌هاي ورزشي مراجعه كرده و چه راهبردهايي اتخاذ مي‌كنند. در اين راستا از رويكرد كيفي نظريه زمينه‌اي استفاده به عمل آمد. مشاركت‌كنندگان 12 زن مراجعه‌كننده به باشگاه‌هاي شهر شيراز بودند. داده‌ها با روش مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته جمع‌آوري شدند. پس از حضور محقق در ميدان تحقيق، بر اساس داده‌هاي به‌دست آمده از ميدان، با افراد مورد نظر مصاحبه‌هاي عميق صورت گرفته و تا رسيدن به اشباع نظري، مصاحبه‌ها ادامه پيداكرده‌اند. تحليل داده‌ها با روش كدگذاري سه‌گانه باز، محوري و انتخابي انجام شد. تحليل يافته‌ها منجر به خلق شش مقوله محوري و يك مقوله هسته گرديد. مقولات محوري عبارت‌اند از: تناسب اندام به مثابه معيار زيبايي، انتظارات ديگران مهم، توانمندسازي بدن، دوگانگي بازنمايي رسانه‌اي، اولويت سبك زندگي بر دارو و تأييد اجتماعي ديگري. مقوله هسته نيز عبارت است از: خودتنظيمي و تأييد اجتماعي ديگري.