بررسي عوامل موثر بر وضعيت آينده مسكن در كلان شهر تبريز

هدف پژوهش حاضر، بررسي وضعيت شاخص‌هاي كمي و كيفي مسكن و شناسايي عوامل كليدي و تأثيرگذار بر آينده اين بخش در كلان‌شهر تبريز مي‌باشد. روش تحقيق حاضر به لحاظ هدف كاربردي بوده و توصيف روند تكاملي شاخص‌هاي كمي و كيفي مسكن در 40 سال گذشته و تحليل عوامل موثر بر وضعيت آينده اين بخش منجر شده است كه پژوهش حاضر به لحاظ روش تحقيق، توصيفي- تحليلي باشد. به‌منظور گردآوري داده از سالنامه‌هاي آماري، سرشماري‌هاي ادوار مختلف و روش پويش محيطي و جهت تحليل داده‌ها و تعيين عوامل كليدي از روش تحليل اثرات متقابل/ساختاري با نرم‌افزار MICMAC بهره گرفته‌شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد طي دوره 1395-1355 اغلب شاخص‌هاي كمي و كيفي مسكن در كلان‌شهر تبريز بهبوديافته است. همين‌طور با روش پويش محيطي 61 عامل در پنج حوزه كه بيشترين تأثير را بر وضعيت آينده مسكن در كلان‌شهر تبريز دارند انتخاب گرديد كه از ميان عوامل مذكور با استفاده از روش تحليل اثرات متقابل/ساختاري 11 عامل كليدي كه بيشترين نقش را در وضعيت آينده مسكن كلان‌شهر تبريز دارند استخراج شدند كه عبارت‌اند از: رشد اقتصادي، تورم، درآمد و پس‌انداز خانوار، قيمت زمين و مسكن، تحريم، تحولات نرخ ارز، تسهيلات بانكي، نرخ بيكاري، تحولات سياسي، قدرت خريد و شيوه مديريت. از ميان 11 عامل فوق، عوامل اقتصادي با سهم 82 درصدي بيشترين سهم را داشته و عوامل سياسي- مديريتي با سهم 18 درصدي در مرتبه بعدي قرار دارند. لذا بهبود وضعيت مسكن در كلان‌شهر تبريز تا حد بسياري در گرو بهبود شرايط اقتصادي مي‌باشد.