بررسي رابطه‌ي دولت شكننده و گسترش سلفي‌گري در يمن

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه‌ي دولت شكننده و گسترش سلفي‌گري در يمن است. روش پژوهش، توصيفي-تحليلي بوده و نتايج حاكي از آن است كه دولت‌هاي شكننده به دليل ناتواني در انجام كارويژه‌هاي حياتي دولت، يعني اعمال اقتدار و ارائه‌ي خدمات، از مشروعيت كافي برخوردار نبوده و در بهره‌گيري از منابع كشور قابليت اندكي دارند. در نتيجه، همبستگي ملي و هويت ملي در كشورهاي مزبور با بحران مواجه است. در مجموع، مي‌توان گفت شكنندگي دولت در يمن به علت اختلال در اقتدار، مشروعيت و نهايتاً قابليت دولت، سبب گرديده تا كارويژه‌هاي دولت را بازيگران غيردولتي به ويژه گروه‌هاي اسلام‌گرا انجام دهند. با توجه به پشتوانه‌ي منطقه‌ايِ سلفي‌گري به خصوص از سوي عربستان سعودي از يك طرف، و نيز بازي سياسي بازيگران بين‌المللي و استفاده ابزاري از سلفيه‌ي جهادي، اين گروه‌ها از پتانسيل ايدئولوژيك و نيز توانايي ارائه‌ي برخي خدمات در مناطقي كه حاكميت و اقتدار دولت دچار ترك شده و مشروعيت آن كاسته شده، برخوردارند. همين امر به گسترش آن‌ها كمك كرده است. در عين حال، نبايد تأثير عوامل ديگر را در رشد و يا افول اين گروه‌ها ناديده گرفت.‏