جايگاه فرهنگ سياسي ايران در تواريخ محلي كرمان عهد قراختايي

همگرايي جامعه و حكومت و رونق اقتصادي كرمان در عهد قراختاييان (619ـ703ق)، زمينه رونق فرهنگي و توجه حكومت به اديب ـ مورخاني چون ناصرالدين منشي (د.730ق) و نيز مؤلف تاريخ شاهي (د. حدود 698ق) را فراهم آورد. مورخان مذكور با اعتناي بيشتر به فرهنگ سياسي ايراني و بازتوليد مؤلفه‌هاي سياسي حكومت‌داري ايراني، روند تاريخ‌نگاري محلي را در اين خطه تكميل كردند. نوشتار پيش رو، با پرسش درباره مؤلفه‌هاي بازتاب‌دهنده فرهنگ سياسي ايرانشهر در آثار مورخان محلي عهد قراختايي، به واكاوي نگرش فرهنگي دو مورخ منتخب در بستر مناسبات جامعه و حكومت پرداخته و به اين نتيجه رسيده است كه بخشي از مؤلفه‌هاي قابل شناسايي در آثار اين دو مورخ، از جمله هويت ايراني، نظم سياسي ـ اجتماعي، ضرورت وجود حكمران و حكمروايي مطلوب، در حقيقت، بازنمايي مؤلفه‌هاي فرهنگي برگرفته از فرهنگ سياسي ايراني و بازتوليد مفاهيم آنها بوده است.