امتياز وحي تنزيلي(ماانزل) از وحي تبييني(مانزل) و نقش آن در عدم تحريف قرآن (مبتني بر آيات قرآن و روايات اماميه)

تحريف قرآن كريم، موضوعي است كه از قرون اوليه تا دوران معاصر بخصوص دوران پس از غيبت امام زمان (عج) همواره مطرح بوده است و يكي از موضوعات اصلي در علوم قرآن وعلم كلام به شمار مي رود. در اين زمينه تاكنون كتاب ها و تأليفات بسياري نگاشته شده و همچنان نيز محل مناقشه بسياري از علماي كلام و اهل حديث و فرق گوناگون اسلام است. در متون روايي شيعه نيز رواياتي وجود دارد كه برخي ازدانشمندان اسلامي از اين گونه روايات تصور تحريف كرده اند. به نظر مي رسد مهم ترين عاملي كه مي تواند به اين مناقشات پايان دهد، استفاده از خود قرآن كريم در پاسخ گويي به اين موضوع است. در اين مقاله با استفاده از منابع كتابخانه اي و تحليل واژگان در صدد تبيين ماانزل و مانزل در قرآن كريم هستيم كه با استفاده از آن به اثبات موضوع عدم تحريف قرآن كريم پي خواهيم برد.از نتايج اين مقاله اين است كه قدرت تبيين پيامبر به واسطه در اختيار داشتن مجموعه كامل علم قرآن است، كه به صورت دفعي بر ايشان نازل شده است(ماانزل) «مانُزِّل» را تبيين مي كند. همچنين به مناسب بحث واژه هاي تدبر وتبيين وتفسير را نيز از نگاه قرآن مي كاويم. اهل بيت پيامبر نيز، علاوه بر اينكه وارث علوم نبوي هستند، به سبب طهارت مطلقه خود، به «كتاب مكنون» كه اصل و حقيقت قرآن است دسترسي دارند،از اين رو همانند پيامبر مبين قرآن هستند.