تحليل فرايند توسعه فناوري ذخيره‌سازي زيرزميني گاز طبيعي با روش موتورهاي نوآوري

پيش از تدوين سياست براي توسعه فناوري و اجراي آن، بايد وضعيت فناوري در كشور ارزيابي و تحليل گردد. نظر به اهميت و ضرورت توسعه فناوري ذخيره‌سازي زيرزميني گازطبيعي در كشور در اين مقاله به ارزيابي فرايند توسعه اين فناوري با استفاده از رويكرد نظام نوآوري فناورانه و با بهره گيري از روش موتورهاي نوآوري پرداخته شده است. رويكرد اين پژوهش كيفي و استراتژي آن پيمايش نظر خبرگان بر مورد مطالعه يعني فناوري ذخيره سازي گاز طبيعي است. ابزار جمع‌آوري داده بررسي اسناد و مصاحبه با خبرگان مي باشد. يافته‌هاي اين مطالعه نشان مي‌دهد فناوري ذخيره‌سازي زيرزميني گاز طبيعي در ايران، در مرحله دوم توسعه از چهار مرحله رشد نظام نوآوري فناورانه در كشور قرار دارد. به اين معني كه كشور به دانش اوليه اين فناوري دست پيدا كرده و نمونه اوليه نيز به صورت آزمايشي در يك مخزن بكار گرفته شده است اما بايستي تعداد اين آزمايشات افزايش يافته و بازيگران صنعتي ديگر نيز به اين حوزه ورود كرده و سازوكارهاي ايجاد شركت‌هاي دانش‌بنيان و صنعتي در اين فناوري افزايش يابد. همچنين در انتها مدلي ارائه شده كه بر اساس آن مشكلاتي موجود براي توسعه اين فناوري در كشور، شناسايي و توصيه‌هاي سياستي ارائه شده است. مطابق با اين مدل، موتور محرك كارآفريني موتور اصلي مي باشد و در همه كاركردها، اعم از كليدي، حمايتي و حاشيه اي اين موتور ضعف وجود دارد.