پيش‌بيني و بهينه‌سازي مقدار سختي فولاد قالب در فرايند وايركات مبتني بر سيستم استنتاج فازي

قالبهاي پرس‌كاري به دليل سرعت بالاي توليد در صنعت كاربرد زيادي دارند. به دليل لقي بسيار كم بين سنبه و ماتريس و دارا بودن اشكال پيچيده، ساخت اين قالبها بسيار گران و هزينه بَر است. از سوي ديگر، به واسطه تماس مكرر سنبه و ماتريس با ورق و نيز سرعتِ بالاي فرايند، مي بايست سختي قالب و متعاقباً عمر خستگي آنها بالا باشد. يكي از فرايندهايي كه هم توان ايجاد سطوح با دقت ابعادي بالا و اشكال پيچيده را داراست و هم به واسطه ماهيت فرايند مي تواند منجر به افزايش سختي قالب شود فرايند وايركات است. در اين تحقيق، به منظور بهبود عملكرد و افزايش عمر قالب هاي برش، سختي فولاد Mo40 بهينه سازي مي شود. براي اين منظور ابتدا بر اساس روش رويه پاسخ، طراحي آزمايش براي سه پارامتر سرعت تزريق سيم، كشش سيم و توان ژنراتور طراحي شده است. در ادامه داده هاي به دست آمده خوشه بندي شده و سپس قواعد فازي با سه ورودي (سرعت، كشش و توان) و خروجي (سختي) استخراج شده‌اند. قواعد به دست آمده در جعبه ابزار سيستم هاي استنتاج فازي نرم افزار متلب وارد شدند. بر اساس سيستم استنتاج فازي تعريف شده، امكان پيش بيني سختي بر اساس پارامترهاي سرعت سيم، كشش سيم و توان ژنراتور فراهم شده است. در فاز بعدي، بر اساس اين سيستم و در محدوده متغيرهاي موجود، مقدار بهينه سختي و متغيرهاي متناظر استخراج گرديد. در نهايت اين مقادير به صورت تجربي تست گرديد و تطابق آن با مقدار به دست آمده مشاهده گرديد.