مطالعه اثر جلبك دريايي، ليگنين و كمپوست چاي بر ميزان كروسين، پيكروكروسين، سافرانال و برخي صفات فيتوشيميايي در گلبرگ و كلاله گياه زعفران (Crocus sativus L)

رويكرد جديد توليد گياهان دارويي به سمت افزايش كميت و كيفيت ماده مؤثره با استفاده از روش هاي كشاورزي پايدار و ارگانيك پيش ميرود، بنابراين استفاده از كودهاي آلي در توليد گياهان دارويي براي تحقق اين اهداف ضرورت مي يابد. اين تحقيق بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 4 تكرار در مزرعه شخصي زعفران در شهرستان كاشمر و آزمايشگاه دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان انجام شد. تيمارها شامل: عصاره جلبك دريايي كلپ در غلظت (0، 1، 2، 3 ميلي گرم در ليتر)، كمپوست چاي (0، 200، 300، 400 ميلي گرم در ليتر) و ليگنين (0، 500، 1000، 1500 ميلي گرم در ليتر) بوده است. متغيرهاي اندازه گيري شده شامل فنل كل، فلاونوئيد كل، فعاليت آنتي اكسيداني، آنتوسيانين در دو بافت كلاله و گلبرگ و همچنين سافرانال كل، كروسين كل، پيكروكروسين كل در بافت كلاله بود. نتايج نشان داد كه تيمارها در سطح يك درصد معني دار بودند. نتايج مقايسه ميانگين نشان داد كه بيشترين ميزان فنل كل كلاله (6/75 ميلي گرم بر گرم) در تيمار جلبك دريايي 3 ميلي گرم در ليتر و بيشترين ميزان فلاونوئيد كل كلاله ( 2/04 ميلي گرم بر گرم) در اثر متقابل تيمارهاي ليگنين 500 ميلي گرم در ليتر، جلبك دريايي 1 ميلي گرم در ليتر و كمپوست چاي 200 ميلي گرم در ليتر مشاهده شد. بالاترين ميزان آنتوسيانين گلبرگ نيز (0/42 ميلي گرم بر گرم) درتيمار جلبك دريايي 2 ميلي گرم در ليتر، بيشترين درصد ظرفيت آنتي اكسيداني كلاله (10/47 درصد) و بيشترين ميزان آنتوسيانين كلاله (0/074 ميلي گرم بر گرم) در تيمار شاهد مشاهده شد. در نهايت مي توان نتيجه گرفت كودهاي جلبك دريايي، ليگنين و كمپوست چاي تاثير خوبي بر گياه زعفران داشتند و با توجه به اهميت اقتصادي اين گياه استفاده هرچه بيشتر از كودهاي زيستي و آلي و جايگزين كردن با كودهاي شيميايي اثرات بهتري در كشاورزي خواهد داشت.