بررسي اثرات بافتي تغذيه با منابع مختلف آهن و روي (نانو ذره و شكل معدني) در ماهي كپور معمولي (Cyprinus carpio)

زمينه و هدف: با گسترش نانو تكنولوژي و مهندسي مواد، نانو ذرات مختلفي با خصوصيات تازه و نو ظهور ساخته شده و علي رغم اين كه پتانسيل اثرات سمي آن ها در بسياري از مواد ناشناخته است، اين مواد كاربرد هاي روز افزون نيز يافته اند. از اين رو در تحقيق حاضر به بررسي اثرات بافتي تغذيه با منابع مختلف آهن و روي در ماهي  كپور معمولي (Cyprinus carpio) پرداخته شد. روش بررسي: براي اين منظور ابتدا تعداد 420 قطعه ماهي كپور معمولي (با ميانگين وزن اوليه 4.7±45 گرم) تهيه گرديد، سپس ماهيان ضدعفوني و به مدت 10 روز با شرايط آزمايش گاهي سازش يافتند. پس از آن ماهيان به صورت تصادفي به هفت گروه تقسيم شدند، گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و ساير گروه ها به ترتيب مقادير 10، 50 و 100 ميكرو گرم از نانوذرات آهن و روي را در هر گرم غذا به مدت 60 روز دريافت كردند. يافته ها: مطالعات ميكروسكوپي اندام هاي مورد مطالعه (كبد، كليه) نشان داد كه با افزايش ميزان نانو ذرات، آسيب هاي هيستو پاتولوژيك در كبد بيش تر مي شود، اما سلول هاي بافتي در مقادير متوسط و كم هر دو نانوذره و در مقدار بالاي نانوذره آهن با برداشتن عامل القايي مي توانند دوباره فعاليت فيزيولوژيك خود را از سر بگيرند اما در مقدار بالا روي اين ترميم بافتي بر خلاف نانو ذرات آهن به صورت برگشت پذير نبود. بحث و نتيجه گيري: از نتايج فوق چنين مي توان استنباط كرد كه افزايش مقدار نانو ذرات مورد نظر مي تواند از عوامل موثر در افزايش آسيب هاي بافتي بر بافت اندام هاي مورد مطالعه باشد.