حذف گاز NO2 به وسيله برخي جاذب‌هاي طبيعي با استفاده از روش جذب سطحي

زمينه و هدف: نيتروژن دي اكسيد (NO2) يكي از خطرناك ترين آلاينده ها در محيط زيست است. NO2 در غلظت هاي بالا قطعا سبب ايجاد آسيب هاي ريوي مي شود. مجاورت با مقادير متوسط آن (ppm 50) در يك دوره كوتاه مدت، سوزش چشم، بيني و گلو، سرفه، خلط خوني، تنگي نفس و درد سينه را ايجاد مي كند و تماس با غلظت هاي بالاي آن (بالاتر از ppm 100) مي تواند به ادم ريوي و نهايتا مرگ منجر شود. بنابراين، حذف اين آلاينده از هوا اهميت به سزايي براي محيط زيست دارد. اين مطالعه با هدف حذف گاز NO2 به وسيله برخي جاذب هاي طبيعي با استفاده از روش جذب سطحي انجام گرفته است. روش بررسي: در اين كار، حذف گاز NO2 به روش جذب سطحي، بر روي برخي جاذب هاي طبيعي شامل پوسته تخم مرغ، پوست درخت اوكاليپتوس، دانه گياه رازيانه، برگ درخت كاج، تفاله چاي و كاه گندم مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين، اثر برخي شرايط تجربي بر جذب سطحي شامل طول ستون جاذب و مقدار NO2 اوليه بررسي شده است. يافته ها: مطلوب ترين درصد جذب با طول ستون جاذب 50 سانتي متر و مقدار NO2 اوليه 6/3 ميلي مول به دست مي آيد. علاوه بر اين، دانه گياه رازيانه و پوسته تخم مرغ مي توانند به ترتيب 96/8و 92/1% از گاز NO2 را در شرايط بهينه جذب نمايند. بحث و نتيجه گيري: از ميان جاذب هاي استفاده شده، مناسب ترين جاذب ها براي فرايند جذب سطحي، دانه گياه رازيانه و پوسته تخم مرغ مي باشند. همچنين، داده هاي تعادلي با ايزوترم هاي جذب سطحي لانگموير، فروندليش، تمكين و هاركين- جورا برازش شدند و نتايج حاصل نشان داد كه ايزوترم هاركين- جورا بهتر از ساير ايزوترم ها، نتايج تجربي را توصيف مي كند.