مقايسه سطح سرمي آنتيCCP (anti-cyclic citrullinated peptide) و فاكتور روماتوييد در بيماران مبتلا به تب مالت با و بدون علائم استئوارتيكولار

پيش‌زمينه و هدف: آنتي CCP و فاكتور روماتوئيد جزء ماركرهائي هستند كه مي‌توانند در بيماران مبتلا به بروسلوز مثبت شده و حتي در بيماران با و بدون علائم استخواني-مفصلي سطوح متفاوتي داشته باشند. اين مطالعه با هدف بررسي شيوع سطوح سرمي آنتي CCP و فاكتور روماتوييد در بيماران مبتلا به تب مالت با و بدون علائم استخواني-مفصلي طراحي و اجرا شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، 106 بيمار مبتلا به تب مالت موردبررسي قرار گرفتند. سطوح آنتي CCP و RF در بيماران با و بدون علائم استخواني-مفصلي به روش ELISA موردبررسي و مقايسه قرار گرفت. نتايج با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزيه‌وتحليل شد. سطح معني‌داري برابر با 0.05 منظور گرديد. يافته‌ها: از بين 106 بيمار انتخاب‌شده، 68 نفر (64.2 درصد) مرد و 38 نفر (35.8 درصد) زن بودند. ميانگين سني افراد شركت‌كننده در مطالعه 33.5 سال با دامنه سني 20 تا 55 سال بود. 64.2 درصد بيماران را مردان و 35.8 درصد را زنان به خود اختصاص دادند. 69 نفر (65.1درصد) از بيماران داراي علائم استخواني-مفصلي بودند كه از اين تعداد، 72.5 درصد داراي درگيري آرترالژي و 19 نفر (27.5درصد) داراي درگيري آرتريتي بودند. محل درگيري حدود 60 درصد از بيماران داراي علائم استخواني-مفصلي، مهره بود، و كمترين محل درگيري را شانه به خود اختصاص مي‌داد. ميانگين سطح آنتي CCP در بيماران با و بدون علائم استئوآرتيكول به ترتيب 4.9 ± 7.9 و 2.93 ± 5.4 واحد بر ميلي‌ليتر بود (0.02 = P). ميانگين سطح فاكتور روماتوييد و ESR در بيماران با علائم استخواني-مفصلي بيشتر از بيماران بدون اين علائم بود، اما اختلاف مشاهده‌شده معني‌دار نبود. نتيجه‏گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر سطح آنتي CCP در بيماران بروسلوز با درگيري سيستم اسكلتي-حركتي بالاتر از بيماران بدون درگيري اين سيستم است كه ممكن است با بيماري‌هاي روماتولوژيك اشتباه تشخيص داده شوند.