عوامل بررسي مديريت گردشگري و پيشگيري و مقابله با آتش‌سوزي در جنگل‌ها و مراتع

صنعت گردشگري به عنوان يك صنعت پاك و اشتغال‌زا، در سال‎هاي اخير جزء درآمدزاترين صنايع جهان بوده و همواره مورد توجه سياست‎ها و برنامه‎هاي توسعه‌گرانه مي‎باشد. دولت‎ها و بخش‎هاي خصوصي در سطوح كلان تا خرد جهت توسعه و بقاء در بخش گردشگري نيازمند پيش‎بيني تقاضا در اين بخش مي‎باشند. امروزه آتش‌سوزي جنگل از بلاياي طبيعي پيشرو بوده و همه كشورها را در رابطه با اثرات آن نگران كرده است. آتش‌سوزي گسترده در جنگل‌ها از مصاديق بحران‌هاي طبيعي است و مقابله با آن مديريت بحران مي‌باشد. در اين پژوهش عوامل بررسي مديريت گردشگري و پيشگيري و مقابله با آتش‌سوزي در جنگل‌ها و مراتع پرداخته مي شود كه براي محافظت از جنگل‌ها و مراتع در مقابل خطر آتش‌سوزي يكي از اولين استراتژي‌هايي كه مورد توجه قرار مي‌گيرد، تعيين مناطق مستعد وقوع آتش‌سوزي است و از ديگر راهبردها براي اين منظور مي‌توان به تهيه و اجراي طرح‌هاي جنگل‌داري، يافتن سريع آتش و واكنش همه‌جانبه با تمام اقدامات حفاظتي‌، برنامه‌ريزي منظم و فرهنگ‌سازي درست در جهت حفظ منابع طبيعي، استفاده از دانش بومي مردم در مديريت جنگل، ايجاد يك مركزيت بحران آتش‌سوزي در جنگل‌ها جهت سرويس‌دهي به مناطق جنگلي در معرض خطر، هماهنگي نيروهاي آتش‌نشاني با نيروهاي امداد مردمي در جهت مقابله با آتش‌سوزي، آموزش نيروهاي انساني و به كارگيري تجهيزات مؤثر و به‌روز، استفاده از تجربه كشورهاي مي‌شود. در نتيجه گردشگران و ساكنان بومي نبايد در جنگل ها و و مراتع آتش سوزي و سوزاندن بقاياي محصولات كشاورزي در مزراع هم خوداري كنند.