بررسي همراهي rs2107301 و rs198977 با استعداد ابتلا به آدنوكارسينوماي پروستات در جمعيت ايران

پيش‌زمينه و هدف:  سرطان پروستات يكي از پنجمين سرطان شايع در بين مردان و دومين سرطان ازلحاظ نرخ بروز استانداردشده سني (6/16 ASR=) در جمعيت ايران است. هدف از اين مطالعه بررسي همراهي rs2107301 و rs198977 با استعداد ابتلا به آدنوكارسينوماي پروستات در جمعيت ايران است. تا بتوان از آن هايي كه همراهي‌شان تأييد مي‌گردد به‌عنوان فاكتورهاي غربالگري استفاده كرد. مواد و روش‌ كار: در اين مطالعه مورد -شاهدي 178 نمونه موردبررسي قرار گرفت كه به دو گروه تقسيم شدند، يك گروه افراد مبتلا به سرطان پروستات و گروه ديگر افراد فاقد سرطان پروستات است كه به‌عنوان مورد و شاهد شناخته شدند. از روش Tetra Primer ARMS PCR، به‌منظور تعيين ژنوتايپ هر يك از افراد شركت‌كننده استفاده گرديد. ياﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﮊﻧﻮﺗﻴﭙﻲ ﭘﻠﻲﻣﻮﺭﻓﻴﺴــﻢﻫﺎﻱ rs2107301 ﻭ rs198977 ﺑﺎ ﺍﺳــﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﺮﻡﺍﻓﺰﺍﺭ25 SPSS ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﺁﺩﻧﻮﮐﺎﺭﺳــﻴﻨﻮﻣﺎﻱ ﭘﺮﻭﺳــﺘﺎﺕ ﻧﺴــﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺷــﺎﻫﺪ)ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻫﺎﻳﭙﺮ ﭘﻼﺯﻱ ﺧﻮﺵﺧﻴﻢ ﭘﺮﻭﺳــﺘﺎﺕ ﺩﺭ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﻴﻦ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﮊﻧﻮﺗﻴﭙﻲ P-value=۰/۵۲۱ rs2107301 ﻭ rs198977 و۰/۱۸۱=P-value ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﻮﺭﺩ ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﺯﻧﻈﺮ ﺁﻣﺎﺭﻱ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻣﻌﻨﺎﺩﺍﺭﻱ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﺸﺪ. ﺍﻣﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ rs2107301 ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺁﺩﻧﻮﮐﺎﺭﺳﻴﻨﻮﻣﺎﻱ پروستات افرادي كه ازنظر  Invasion Preneural  مثبت هستند را از افرادي كه منفي مي‌باشند تشخيص دهيم. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به آناليزهاي صورت گرفته در rs2107301 و rs198977 براي گروه آدنوكارسينوما در مقايسه با هايپر پلازي خوش‌خيم پروستات (BPH) نشان‌دهنده اين است كه اين دو SNP (چندشكلي تك نوكلئوتيدي)، با سرطان پروستات همراهي ندارند.