ارزيابي پتانسيل گردشگري به منظور شكل‌گيري گردشگري خلاق (مطالعه موردي: شهرستان بهشهر)

رسيدن به يك جامعه‌ي خلاق نيازمند وجود طبقه خلاق است و به نظر مي رسد يكي از روش هاي مناسب براي شناخت و جذب طبقه خلاق استفاده از صنعت گردشگري باشد. خلاقيت در حوزه گردشگري نگرش نو به ابعاد ساختاري شهر و منطقه است. بنابراين پژوهش حاضر درصدد است تا با ارزيابي توان گردشگري شهرستان بهشهر؛ پتانسيل ها و ظرفيت هاي اين شهرستان را در راستاي ايجاد گردشگري خلاق بررسي كند. پژوهش حاضر با توجه به ماهيت خود، كاربردي- توسعه اي و بر اساس روش توصيفي- تحليلي مي‌باشد. داده هاي مورد نياز از دو روش مطالعات اسنادي و مطالعات ميداني (پرسشنامه) به‌دست آمده است. جهت بررسي متغيرهاي پژوهش چهار شاخص عمده گردشگري شامل: جاذبه هاي تاريخي و معماري، جاذبه‌هاي طبيعي، اجتماعي- فرهنگي و زيرساخت و همچنين پنج شاخص اساسي تحقق شهر خلاق مورد ارزيابي قرار گرفته است. جهت تجزيه و تحليل داده ها و ارزيابي توان گردشگري شهرستان بهشهر از نرم افزار آماري SPSS و آزمون هاي آماري فريدمن و T استفاده شده است. نتايج پژوهش در ارتباط با ايجاد گردشگري خلاق حاكي از آن است كه شهرستان بهشهر از نظر شاخص هاي مورد بررسي داراي پتانسيل و ظرفيت زيادي است. همچنين نتايج حاصل از آزمون تي در ارتباط با بررسي تحقق پذيري گردشگري خلاق در شهرستان بهشهر حاكي از آن است كه در ميان مؤلفه ها، سرمايه اجتماعي از سطح بالاتري و مؤلفه رهبري و مديريت از سطح پايين تري نسبت به ساير مؤلفه ها برخوردار است. نتايج حاصل از آزمون فريدمن نيز نشان مي‌دهد كه چهار شاخص سرمايه اجتماعي، ريسك پذيري، ابتكار عمل و نوآوري، انعطاف پذيري و پذيرش در وضعيت مطلوبي از نظر ايجاد گردشگري خلاق قرار دارند.