بررسي اثر داربست هيدروژل فيبرين بر تمايز استئوژنيك سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي جدا شده از ژله وارتون

پيش‌زمينه و هدف: مهندسي بافت استخوان يك رويكرد پيش رونده در ترميم بافت استخوان در علم پزشكي مي‌باشد. القا تمايز استخواني يك پروسه بسيار مهم براي ترميم استخوان است. فيبرين به‌عنوان يك پليمر طبيعي در مطالعات مهندسي بافت استخوان به‌عنوان داربست سه‌بعدي كشت سلول استفاده مي‌شود. در اين مطالعه اثرات تمايز استخواني داربست هيدروژل فيبرين بر سلول‌هاي بنيادي مزانشمي جدا شده از ژله وارتون انساني مورد بررسي قرار گرفته است. مواد و روش‌ كار: پاساژ سوم سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي ژله وارتون بند ناف انساني (WJ-MSCs) در دو گروه كشت دوبعدي و كشت سه‌بعدي داربست هيدروژل فيبرين كشت داده شدند. محيط DMEM Low Glucose حاوي ده درصد FBS و يك درصد آنتي‌بيوتيك به هر دو گروه اضافه شد. اين سلول‌ها به مدت 21 روز در شرايط دماي 37 درجه S سانتي‌گراد و CO2 5% نگهداري شدند و محيط آن‌ها هر سه روز يك بار تعويض مي‌شد. در پايان دوره، پتانسيل تمايز استئوژنيكي آن‌ها با بررسي فعاليت آنزيم آلكالين فسفاتاز و رنگ‌آميزي آليزارين رد انجام شد. يافته‌ها: معدني شدن در گروه كشت سه‌بعدي مشاهده شد و با رنگ‌آميزي آليزارين رد به‌طور چشمگيري به رنگ قرمز درآمد. و در گروه كشت دوبعدي نقاط قرمزرنگ بسيار كمي مشاهده شد. فعاليت آنزيم آلكالين فسفاتاز در گروه كشت سه‌بعدي برابر 4.2±140.64 و در گروه كشت دوبعدي برابر 0.46±6.85 اندازه‌گيري شد، كه اختلاف بين آن‌ها معني‌دار بود P≤0.001)). بحث و نتيجه‌گيري: هيدروژل فيبرين مي‌تواند باعث تمايز WJ-MSCs به سلول‌هاي استخواني در غياب فاكتورهاي استئوژنيك شود.