بررسي اثر گرده خرما و تمرينات مقاومتي بر تنظيم بيان هورمون لپتين و فاكتور IGF-1 در بافت چربي احشايي موش‌هاي صحرايي نر

پيش‌زمينه و هدف: بافت چربي علاوه بر ذخيره انرژي، به‌عنوان يك بافت درون‌ريز نيز عمل مي‌كند و با ترشح هومورن‌ها و سايتوكاين‌هاي اختصاصي، در حفظ متابوليسم بدن نقش مهمي را ايفا مي‌كند. هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير عصاره گرده خرما و تمرينات مقاومتي بر تنظيم بيان لپتين و فاكتور رشد شبه انسوليني 1 (IGF-1) در بافت چربي موش‌هاي صحرايي نر است. مواد و روش كار: اين مطالعه به‌صورت تجربي و در گروه‌هاي كنترل و آزمون انجام گرفت. سي سر موش صحرايي نر نژاد اسپراگو-داولي به 6 گروه كنترل، تمرين مقاومتي، تيمار با عصاره گرده خرما، تيمار با تستوسترون، تيمار با عصاره گرده خرما + انجام تمرين مقاومتي، تيمار با تستوسترون + انجام تمرين مقاومتي تقسيم شدند. عصاره گرده خرما تهيه و با دوز 100 ميلي‌گرم/كيلوگرم وزن بدن به مدت چهار هفته به موش‌ها خورانده شد. تستوسترون انانتات نيز با دوز 2 ميلي‌گرم/كيلوگرم روزانه به‌صورت زيرجلدي به گروه‌هاي موردنظر تزريق شد. همچنين پروتكل تمرين مقاومتي شامل تمرين نردبان با وزنه‌اي معادل 65 درصد وزن بدن به مدت چهار هفته اجرا گرديد. ارزيابي‌هاي بافت‌شناسي و بررسي بيان دو ژن لپتين و IGF-1 به روش Real-time PCR انجام شدند. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون‌هاي ANOVA يك‌طرفه و Tukey با معني‌داري 0.05 P مورد تجزيه‌وتحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج حاصل نشان دادند كه مصرف عصاره گرده خرما و انجام تمرينات مقاومتي به‌طور هم‌زمان، باعث كاهش معني‌دار بيان ژن لپتين (p 0.05) گرديد. همچنين تيمار با تستوسترون + تمرينات مقاومتي، منجر به كاهش معنادار بيان ژن‌هاي IGF-1 (p 0.05) و لپتين (p 0.05) شد. بحث و نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد انجام تمرينات مقاومتي به همراه مصرف عصاره گرده خرما مي‌تواند باعث كاهش معنادار بيان ژن لپتين و كاهش تعداد سلول‌هاي بافت چربي شود.