بررسي اسپكتروسكوپي برهمكنش مشتق تترازول سنتز شده با روش نيمه سبز با DNA تيموس گوساله و پروتئين سرم گاوي

پيش‌زمينه و هدف: در چند دهه اخير، كاربرد ساختارهاي تترازولي در حوزه هاي گوناگون پزشكي و صنعت اهميت فراواني يافته اند زيرا مي توانند باعث تغييرات ساختاري و در نتيجه عملكردي در پروتئين ها شوند. در اين مقاله بررسي تاثير مشتق جديدي از تترازول را به DNA تيموس گوساله (Ct-DNA) و پروتئين سرم آلبومين گاوي (BSA) در محلول با استفاده از روشهاي مختلف اسپكتروسكوپي در شرايط in vitro مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش‌ كار: . ساختار اول و دوم وسوم پروتئين BSA و Ct-DNA به ترتيب با استفاده از طيف سنجي UV-Vis ، دورنگ نمايي دوراني (CD)، طيف سنجي فلورسانس مورد مطالعه قرار گرفت يافته‌ها: : نتايج حاصل نشان داد كه ميزان جذب نوري Ct-DNA و BSA در اثر ميانكنش با اكسيندولين-(H1-تترازول-5-ايل) استونيتريل در طول موج هاي 260 و 280 نانومتر افزايش مي يابد. طيف نشري Ct-DNA و BSA در يك روند وابسته به غلظت اكسيندولين-(H1-تترازول-5-ايل) استونيتريل كاهش يافته كه نشان دهنده اتصال اكسيندولين-(H1-تترازول-5-ايل) استونيتريل با كروموفورهاي موجود درCt-DNA و BSA مي باشد. اتصال اكسيندولين-(H1-تترازول-5-ايل) استونيتريل سبب افزايش قابل توجه ellipticity ، دورنگ نمايي دوراني ملكول DNA در نواحي 220 و 275 نانومتر و منفي تر شدن آن در 245 نانومتر مي شود كه نشان دهنده اتصال محكمتر اكسيندولين-(H1-تترازول-5-ايل) استونيتريل به Ct-DNA  است. با افزايش غلظت، بيضي واري مولي مربوط به مارپيچ آلفاي موجود در ساختار BSA در ناحيه 220 نانومتر منفي‌تر مي‌شود كه نشان دهنده افزايش مقدار پيچه نامنظم در ساختار BSA است. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده  نشان مي ددهد كه اتصال  اين مشتث تترازولي به BSA بيشتر از DNA  مي باشد كه ميتواند اطلاعات مفيدي در زمينه طراحي داروهايي با مشتقات تترازولي با اثر ضد توموري بيشتر و عوارض جانبي كمتر در اختيار ما قرار دهد.