بررسي تأثير ابتلا به سندرم متابوليك بر اندكس‌هاي آزمايشگاهي و ويژگي‌هاي آنژيوگرافيكي بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر: يك مطالعه كوهورت گذشته‌نگر

پيش‌زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه بررسي تفاوت اندكس‌هاي آزمايشگاهي و ويژگي‌هاي آنژيوگرافي بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونري در دو گروه مبتلا به سندرم متابوليك و غير مبتلا بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي كوهورت گذشته‌نگر، 180 بيمار كه به علت گرفتگي عروق كرونري در بيمارستان بستري شده بودند، وارد مطالعه شدند. بيماران به دو گروه كلي مبتلا به سندرم متابوليك و غير مبتلا تقسيم شدند. در ادامه بيماران بر اساس تعداد گرفتگي عروق كرونري به چهار زير گروه، ازنظر برون ده قلبي به 4 چهار زير گروه و ازنظر BMI به سه زير گروه تقسيم شدند و در انتها متغيرهاي مورد مطالعه بين اين دو گروه مورد مقايسه قرار گرفته و تجزيه تحليل اين اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20 صورت پذيرفت. يافته‌ها: در اين مطالعه 84 نفر (46.7 درصد) داراي سندرم متابوليك بودند. همه اين بيماران گرفتگي عروق كرونري داشتند كه 81 نفر (45 درصد) با يك رگ گرفتگي، 53 نفر (29.4 درصد) با 2 رگ گرفتگي، 33 نفر (18.3 درصد) با 3 رگ گرفتگي و 13 نفر (7.2 درصد) با 4 رگ گرفتگي مواجه بودند. 147 نفر (81.7 درصد) جنسيت مرد داشته و ميانگين سني بيماران شركت كننده 12.52±57.24 سال بود. ميانگين سن و HDL در گروه با سندرم متابوليك كمتر از گروه بدون سندرم متابوليك بود، در حاليكه در متغيرهاي هموگلوبين، گلبول‌هاي سفيد و نوتروفيل ها، ميانگين در گروه با سندرم متابوليك بيشتر از گروه بدون سندرم متابوليك بود. بحث و نتيجه‌گيري: بيماران مبتلا به سندرم متابوليك كه به علت بيماري قلبي بستري شده بودند، سن و HDL كمتر ولي BMI بالاتري نسبت به بيماران غير مبتلا به سندرم متابوليك داشتند. با اينحال، تفاوتي بين بيماران مبتلا و غير مبتلا به سندرم متابوليك ازنظر برون ده بطني سمت چپ و تعداد رگ‌هاي كرونري درگير وجود نداشت. در حالت كلي، ابتلا هم‌زمان به سندرم متابوليك بر اندكس‌هاي آزمايشگاهي و آنژيوگرافيكي بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر تاثيرگذار است.