مقايسه اثر تحريك فراجمجمه‌اي قشر حركتي اوليه (M1) و تن آرامي و تنفس آگاهي مبتني بر ذهن آگاهي (MBMR) بر دامنه نيروي عكس‌العمل زمين در افراد داراي درد كشككي راني حين راه رفتن

پيش‌زمينه و هدف: سندرم درد پاتلوفمورال اصطلاحي است كه براي درد ناشي از مفصل كشكك استخواني يا بافت‌هاي نرم مجاور آن استفاده مي‌شود. هدف از اين پژوهش مقايسه اثر تحريك فراجمجمه‌اي قشر حركتي اوليه (M1) و تن آرامي و تنفس آگاهي مبتني بر ذهن آگاهي (MBMR) بر دامنه نيروي عكس‌العمل زمين در افراد داراي كشككي راني حين راه رفتن بود. مواد و روش‌ كار: در اين پژوهش نيمه تجربي، 30 نفر مرد داراي درد كشككي راني حضور داشتند. قبل و بعد از تحريك فراجمجمه‌اي و تن آرامي و تنفس آگاهي مبتني بر ذهن آگاهي، متغيرهاي نيروي عكس‌العمل زمين با استفاده از دستگاه صفحه نيرو اندازه‌گيري شد. آزمون آماري آناليز واريانس دوسويه در سطح معناداري 0.05 براي تجزيه‌وتحليل آماري داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه اثر عامل زمان‌ بر اوج نيروي داخلي-خارجي در هنگام تماس پاشنه پا (0.049=P)، هنگام جدا شدن پا زمين (0.001=P)، اوج نيروي قدامي-خلفي در حين جدا شدن پاشنه پا از زمين (0.044=P)، اوج نيروي عمودي عكس‌العمل زمين در هنگام جدا شدن پا از زمين ازلحاظ آماري معنادار بود (0.011=P). اثر عامل زمان بر زمان رسيدن به اوج نيروي داخلي-خارجي در هنگام تماس پاشنه پا (0.004=P) و زمان رسيدن به اوج نيروي قدامي-خلفي در حين جدا شدن پا از زمين (0.017=P) و زمان رسيدن به اوج نيروي عمودي در هنگام تماس پاشنه پا با زمين (0.009=P) و جدا شدن پا از زمين 0.047=P) معني‌دار بود. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مي‌توان گفت كه تحريك فراجمجمه‌اي قشر حركتي اوليه و تن آرامي و تنفس آگاهي مبتني بر ذهن آگاهي براي كاهش درد كشككي راني مي‌تواند مفيد باشد.