مقايسه فركانس فعاليت عضلات كودكان سالم و كودكان بيش فعال/نقص توجه طي راه رفتن

پيش‌زمينه و هدف: اختلال كم توجهي/بيش فعالي، اختلال عصب – شناختي رايجي است كه يكي از گسترده‌ترين حوزه‌هاي پژوهشي و همچنين يكي از بزرگترين علل ارجاع به مراكز سلامت روان در دهه‌هاي اخير بوده است، هدف از پژوهش حاضر مقايسه فركانس فعاليت عضلات در كودكان سالم و كودكان بيش فعال/ نقص توجه طي راه رفتن بود. مواد و روش كار: پژوهش حاضر از نوع موردي-شاهد بود. نمونه آماري شامل 20 پسر داراي اختلال نقص توجه/ بيش فعالي و 20 پسر سالم با دامنه سني 7-9 سال بود كه به‌طور در دسترس انتخاب شدند. از يك سيستم الكترومايوگرافي بدون سيم با 8 جفت الكترود سطحي دو قطبي براي ثبت فعاليت الكتريكي عضلات درشت‌ني قدامي، دوقلوي داخلي، پهن داخلي، پهن خارجي، راست راني و دوسرراني، سريني مياني طي راه رفتن استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون آماري t مستقل انجام شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه ميزان فركانس عضله دوقلوي داخلي طي فاز بارگذاري در گروه بيش فعال بيشتر از گروه سالم است (0.001 p). همچنين نتايج نشان داد كه فركانس عضله پهن داخلي طي فاز پاسخ بارگذاري و فعاليت عضله سريني مياني طي فاز ميانه استقرار در گروه بيش فعال كمتر از گروه سالم است (0.001 p). بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به كاهش فركانس دو عضله سريني مياني و پهن داخلي مي‌توان بيان نمود كه كنترل قامت در كودكان بيش/فعال/نقص توجه در دو صفحه سجيتال و فرونتال متفاوت از كودكان سالم است.