مروري بر نيم قرن تحقيق بر روي شوري خاك در گروه علوم و مهندسي خاك دانشگاه تهران

مقاله حاضر حاصل مرور بيش از صد پژوهش بر روي شوري خاك كه توسط پژوهشگران گروه علوم و مهندسي خاك دانشگاه تهران در پنجاه سال گذشته انجام شده است، بوده و در هفت محور اندازه‌گيري و برآورد ويژگي‌هاي خاك‌هاي شور و سديمي، تاثير شور و سديمي بودن بر ويژگي‌هاي خاك، رابطه گياه و شوري و سديمي خاك، تاثير پوشش گياهي و پوسته هاي زيستي بر شوري خاك، آبشويي و جابجايي املاح و مدلسازي آنها، تشكيل و گسترش خاك‌هاي شور و هشدارهاي مربوط به شوري و روابط بيولوژيك در شرايط شور، گروه بندي شده است. جمع بندي اين نتايج مويد آن است كه روشهاي تجزيه خاك، مديريت كشت و كار و نيز مديريت پايدار خاك، رابطه بين جانداران ريز و درشت  با خاك و شرايط تغذيه اي گياه و حاصلخيزي خاك در شرايط شور، تفاوت عمده اي با شرايط غير شور دارد. همچنين معضل شوري رو به گسترش بوده و نياز به استفاده از اراضي شور نيز اجتناب ناپذير است. برخي دستاوردهاي نوين، كاربرد موثري در استفاده از اين اراضي شور دارد.  به همين دليل لازم است يك جهت گيري  پژوهشي به صورت هدف محور و مشخص در خصوص اين معضل زيست محيطي تعريف گردد.