پاسخ رنگدانه‌هاي ملانين، ليپوفوشين و هموسيدرين مراكز ملانوماكروفاژي ماهي قرمز (Carassius auratus) به مواجهه با نونيل فنول

مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير نونيل فنول بر فعاليت سيستم ايمني ماهي قرمز از طريق اندازه‌گيري ميزان تجمع رنگدانه‌هاي ملانوماكروفاژي در بافت كليه و طحال ماهي قرمز انجام شده است. از اين رو، ماهي‌هاي نابالغ به مدت 25 روز در معرض غلظت‌هاي 6^10 و 7^10 مولار نونيل فنول قرار گرفتند. مراحل آماده‌سازي بافت كليه و طحال و رنگ‌آميزي‌هاي هماتوكسيلين- ائوزين، پرلز پروسين بلو و اسيد پريوديك شيف به ترتيب براي شناسايي ملانين، هموسيدرين و ليپوفوشين انجام شد. سپس براي كمي‌سازي رنگدانه‌ها از نرم‌افزار Image J (ver. 1.53 e) استفاده شد. قرار گرفتن ماهي در معرض نونيل فنول منجر به كاهش تشكيل مراكز ملانوماكروفاژي حاوي رنگدانه هموسيدرين در طحال شد و تاثيري بر تشكيل مراكز حاوي اين رنگدانه در كليه نداشت. تشكيل مراكز ملانوماكروفاژي حاوي رنگدانه ليپوفوشين به ترتيب در طحال و كليه پس از مواجهه با نونيل فنول كاهش و افزايش يافت (P 0.05)، درحالي كه نونيل فنول منجر به افزايش تشكيل مراكز ملانوماكروفاژي در هر دو اندام به صورت وابسته به غلظت شد. به طور كلي، در ميان سه رنگدانه موجود در مراكز ملانوماكروفاژي، ملانين به صورت وابسته به غلظت افزايش يافت و به نظر مي‌رسد شاخص بهتري براي قرار گرفتن در معرض نونيل فنول باشد.