ارزيابي درك خطر و اقدامات موثر براي كاهش آسيب آتش در منطقه جنگلي سياهكل در استان گيلان

مشاركت عمومي-خصوصي- مردمي نقش مهمي در ارتقا و بهبود پيشگيري و كنترل آتش جنگل دارد كه در اين زمينه نياز به تحقيق و ارزيابي است. درك آتش و همكاري بين جوامع محلي و ساير مسئولان مانند نهادهاي مديريت زمين مورد نياز است. اقدام مشترك مستلزم اتخاذ و پذيرش برنامه‌‌هاي مديريت آتش و مشاركت جوامع محلي و ساكنان در اقدامات كاهش خطر آتش است. در سال 1398، پيمايش و جمع‌آوري‌ داده‌ها از طريق پرسش‌نامه با مشاركت تعداد 120 نمونه تصادفي از جوامع محلي ساكن در نزديكي منطقه جنگلي حساس به آتش‌‌سوزي در شهرستان سياهكل در استان گيلان انجام شد. در اين بررسي در مورد ديدگاه‌‌هاي ساكنان از خطر آتش، تجربه آتش‌‌سوزي، آگاهي از آتش‌‌سوزي، روش‌هاي كاهش آسيب، پذيرش اين روشها و عوامل جمعيت‌‌شناسي و مشخصات اجتماعي آنها پرسش شد. بر اساس نتايج، با توجه به علل آتش‌سوزي، ادراك پاسخ‌دهندگان در سطح كلي واقع‌‌گرايانه بود، اگرچه اكثر پاسخ‌دهندگان، خطر آتش در محيط خود را كم تا متوسط ارزيابي كردند. جامعه مورد مطالعه كمتر با فعاليت‌‌هاي كاهش آسيب آتش آشنا بودند و كمبود آگاهي عمومي درباره خطر آتش و رفتارهاي كاهش آسيب آتش وجود داشت. در سطح گسترده، نتايج اين مطالعه بر اهميت تعيين ابعاد انساني خطر آتش تأكيد مي‌‌كند. ارزيابي ادراكات انساني و اطلاعات دقيق در مورد علل آتش‌‌سوزي، آثار و سياست‌‌هاي حكمراني براي بهبود اثربخشي فعاليت‌‌هاي مديريت آتش بسيار مهم است. نتايج اين مطالعه از برنامه‌‌هاي مديريت آتش‌ مؤثري حمايت مي‌كند كه بيشتر با شرايط محلي سازگار بوده و با پذيرش عمومي بيشتر توسط جامعه همراه است.