تاثير مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير، آزادسازي تجاري و قيمت نفت بر رشد اقتصادي بخش كشاورزي ايران

امروزه كشاورزي يكي از بزرگ‌ترين بخش‌هاي اقتصادي ايران است كه نقش مهمي در توليد ناخالص ملي دارد. در اين مطالعه اثر مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير، آزادسازي تجاري، قيمت نفت، سرمايه‌گذاري و اشتغال بر رشد اقتصادي بخش كشاورزي در طي سال‌هاي 1397-1368 مورد بررسي قرار گرفت. به‌منظور ارزيابي رابطه بلندمدت و كوتاه‌مدت ميان اين متغيرها از رويكرد الگوي خود توضيحي با وقفه‌هاي گسترده (ARDL) بهره گرفته شد. نتايج اين مدل نشان مي‌دهد كه مصرف انرژي تجديدپذير و اشتغال تاثيري مثبت بر شاخص رشد اقتصادي بخش كشاورزي ايران دارد؛ به‌طوري‌كه انتظار مي‌رود با 1 درصد افزايش در سرانه مصرف انرژي تجديدپذير و اشتغال، رشد اقتصادي در بلندمدت به ترتيب حدود 0/25 و 0/72 درصد افزايش يابد. در مقابل افزايش قيمت نفت و آزادسازي تجاري تاثيري منفي بر رشد بخش كشاورزي مي‌گذارد. نتايج مربوط به روابط كوتاه‌مدت نيز نشان مي‌دهد كه ضريب جمله تصحيح خطا معني‌دار و داراي علامت منفي است. بر اساس اين نتيجه انتظار مي‌رود در هر دوره حدود 84 درصد انحراف رابطه‌ي كوتاه‌مدت از مسير بلندمدت، تعديل شود. در نهايت با توجه به تاثير بالاي مصرف انرژي تجديدپذير بر رشد اقتصادي و از سوي ديگر با توجه به آلودگي‌هاي شديد ناشي از مصرف سوخت‌هاي فسيلي پيشنهاد مي‌شود كه دولت با فراهم نمودن زيرساخت‌ها، زمينه جايگزيني هر چه سريع‌تر انرژي‌هاي فسيلي با انرژي‌هاي تجديدپذير را فراهم آورد.