بررسي تغييرات مكاني- زماني الگوي جزيره حرارتي سطح شهر تهران و عوامل موثر بر آن

هدف از تحقيق حاضر بررسي ساختار مكاني-زماني جزيره حرارتي شهر تهران، همچنين خواص فيزيكي و بيوفيزيكي سطح زمين از قبيل كاربري اراضي، پوشش گياهي، شاخص‌هاي اقليمي، همچنين برخي از پارامترهاي حاصل از تمركز جمعيت و فعاليت‌هاي انساني از جمله شاخص‌هاي اصلي آلودگي هوا و تراكم ساختمان‌ها است. بنابراين، بدين منظور پس از تصحيحات تصاوير، محاسبه گسيل‌مندي و دماي درخشندگي، پهنه بندي دماي سطح زمين در بازه زماني بيست ساله در محيط سنجش از دور انجام گرديد. پس از آن همبستگي دماي سطح زمين و پارامترهاي موثر با نرمال‌سازي اطلاعات از طريق الگوريتم‌هاي رياضي و آناليزهاي زمين آماري در محيط GIS مورد بررسي قرار گرفت و در نهايت نحوه آسيب‌پذيري منطقه‌اي كلانشهر تهران مشخص شد. نتايج و تحليل‌هاي فضايي - مكاني مختلف ارتباط مستقيم پارامترهايي چون تراكم ساختمان‌ها، تمركز فعاليت‌ها و جمعيت با دماي حرارتي سطح زمين و همچنين برخي از شاخص‌هاي آلاينده هوا، و از طرفي رابطه معكوس برخي پارامترهاي ديگر همچون كاربري اراضي و پوشش گياهي و شاخص‌هاي اقليم را با دماي سطح زمين به تصوير كشيد. اين پژوهش نشان داد تهران با شكل‌گيري لكه‌هاي داغ در مناطق غرب، جنوب شرقي - غربي روبه‌رو بوده و ميزان لكه‌هاي سرد در منطقه شمال تهران قابل توجه مي‌باشد.