بررسي روابط ساختاري ميان مولفه‌هاي سواد محيط‌زيستي با فعاليت محيط‌زيستي دانشجويان (مورد مطالعه): دانشگاه شهيد باهنر كرمان

هدف پژوهش حاضر بررسي روابط ميان مولفه‌هاي چهار‌گانه سواد محيط‌زيستي (دانش، نگرش، نگراني، مسئوليت) با فعاليت محيط‌ زيستي دانشجويان، در چارچوب يك مدل معادله ساختاري بود. جامعه آماري همه دانشجويان كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشگاه شهيد باهنر كرمان در سال تحصيلي 9796 بودند (11692 نفر) كه از اين ميان 375 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سواد محيط‌زيستي دانشجويان (اقتباس از تكسوز و همكاران، 2012) بود. پايايي ابزار با استفاده از روش همساني دروني تاييد و ضريب آلفاي كرونباخ 0/89 محاسبه شد. جهت بررسي روايي سازه ابزار نيز از تحليل عاملي تاييدي استفاده شد. به ‌منظور تجزيه و تحليل داده‌‌ها، روش مدل‌سازي معادله ساختاري در نرم‌افزار مدل‌سازي ليزرل نسخه 8.8 استفاده شد. نتايج نشان داد كه مدل ارايه‌شده به‌خوبي با داده‌ها مطابقت داشته و تبيين كننده مناسب روابط ساختاري بين متغيرها است. بر اساس اين نتايج، رابطه مستقيم، مثبت و معناداري بين دانش و نگراني محيط‌زيستي، دانش و مسئوليت محيط‌زيستي، نگراني و نگرش محيط‌زيستي، نگرش و مسئوليت محيط‌زيستي، دانش و فعاليت محيط‌زيستي، نگراني و مسئوليت محيط‌زيستي، نگراني و فعاليت محيط‌زيستي و مسئوليت و فعاليت محيط‌زيستي دانشجويان برقرار بود. بااين‌حال رابطه معناداري بين دانش و نگرش محيط‌زيستي، و همچنين نگراني و فعاليت محيط‌زيستي وجود نداشت. نتايج مدل برازش شده بيانگر اين بود كه متغيرهاي دانش، نگرش و نگراني محيط‌زيستي در مجموع 66 درصد از واريانس متغير مسئوليت محيط‌زيستي دانشجويان و متغيرهاي دانش، نگرش و مسئوليت ‌محيط‌زيستي نيز در مجموع 22 درصد از واريانس متغير فعاليت محيط‌زيستي آنان را تبيين مي‌كنند. يافته‌هاي حاصل دلالت‌هاي مهمي براي نقش مولفه‌هاي سواد محيط‌زيستي دانشجويان در طراحي برنامه‌هاي آموزش سواد محيط‌زيستي در محيط‌هاي دانشگاهي دارد.