عوامل موثر بر خشم اكولوژيكي و ناسازگاري محيط‌‌زيستي در بين بهره‌برداران بخش كشاورزي استان زنجان

اولين گام كليدي براي حفظ محيط‌‌زيست، بررسي رفتارهاي ناسازگار مبتني بر استخراج بيشتر منابع‌طبيعي است. كشاورزان و به ويژه كشاورزان معيشتي، شاهدان نزديك و تحت مخاطره جدي تغييرات اقليمي هستند كه در مواجهه با اين اختلالات اقليمي نوظهور براي امرار معاش تلاش مي‌كنند و جه بسا اگر زيست بوم كسب و كارشان تحت تاثيرات منفي تغييرات اقليمي باشد و امنيت شغلي آنها حفظ نشود به سوي استخراج بيشتر منابع‌طبيعي و در نتيجه تشديد تغييرات اقليمي پيش بروند. اين مطالعه با هدف بررسي پيشران‌هاي رفتارهاي ناسازگار شامل اثر تجربه تغيير اقليم بر اختلالات اقتصادي و اجتماعي و سپس خشم اكولوژيكي به روش توصيفي همبستگي اجرا شده است. جامعه مورد مطالعه بهره‌برداران بخش كشاورزي استان زنجان بودند كه نمونه‌گيري از آنها به روش طبقه‌اي چند مرحله‌اي انجام شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 265 نفر برآوردشده است. براي اندازه گيري متغيرهاي تحقيق از پرسشنامه استفاده شد كه روايي آن با استفاده از نظر متخصصان و پايايي آن با استفاده از يك پايلوت تست بررسي و تاييد شد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كشاورزاني كه در معرض اثرات تغييرات اقليمي بيشتري بودند، اختلالات اقتصادي و اجتماعي بيشتري را تجربه نمودند كه سبب شكل‌گيري خشم اكولوژيكي، افزايش رفتارهاي ناسازگار محيط‌‌زيستي و تمايل به استخراج بيشتر منابع طبيعي شده بود. بنابراين با توجه به خسارات تحميلي وارده بر محيط‌‌زيست و منابع‌طبيعي و اثرات منفي آن بر تشديد تغيير اقليم ناشي از اين شرايط پيشنهاد مي‌شود: جهت جلوگيري از شكل‌گيري رفتارهاي ناسازگار، كنترل خشم اكولوژيكي و كاهش اختلالات اجتماعي اقتصادي متاثر از تغييرات اقليمي، اقدامات لازم در راستاي سازگاري، توانمندسازي و تابآوري بخش كشاورزي و كشاورزان در مواجه با بحران‌هاي تغيير اقليم در اولويت تصميم‌سازي‌ها و برنامه‌ريزي‌هاي استراتژيك دولت براي حفظ امنيت و پايداري محيط‌‌زيست قرار گيرد.