تاثير كرونا ويروس بر سطح خشونت خانگي: مطالعه موردي زنان شهر مشهد (منطقه بلوار توس)

زمينه و هدف: خشونت خانگي از مهم‌ترين حوزه‌هاي بزه‌ ديدگي پنهان است كه متاثر از عوامل مختلف ظهور و افزايش مي‌يابد. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثير كرونا به عنوان يك بحران پزشكي و چندجانبه بر ميزان خشونت خانگي است. روش‌كار: روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بوده و از جامعه آماري زنان شهر مشهد، تعداد 250 نفر از حاشيه شهر به روش نمونه‌گيري در دسترس در پژوهش شركت كردند. سوالات حاوي اطلاعاتي مربوط به نحوه رفتار زوج در بروز انواع خشونت در بازه زماني يكسال قبل و بعد از كرونا است. جهت جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. به منظور بررسي ارتباط معنايي متغيرها از روش آماري ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج: دستاورد پژوهش حكايت از افزايش بروز انواع خشونت خانگي در نخستين سال پس از شيوع كرونا دارد. بيش‌ترين سهم، مربوط به خشونت عاطفي و كلامي و كمترين آن در خشونت جنسي و جسمي خطرناك مشاهده شد. يافته‌ها نشان‌دهنده سطح بالاي رابطه معناداري ميان سطح درآمد و افزايش خشونت در دوران كرونا است(P 0.01) .در حالي كه هيچ رابطه معناداري ميان دسترسي به خدمات حمايتي و افزايش خشونت يافت نشد. همچنين از نظر پاسخ‌دهندگان محدوديت دسترسي به دورهمي‌ها و اجتماعات مهم‌ترين عامل در ظهور و افزايش خشونت است. نتيجه‌گيري: به نظر مي رسد سياست‌هاي مربوط به اعمال محدوديت‌هاي ارتباط فيزيكي، قرنطيته خانگي و آسيب‌هاي اقتصادي ناشي از اين امور را ميتوان عمده‌ عوامل رشد خشونت خانگي متاثر از كرونا ويروس دانست.