اثربخشي برنامه رواني آموزشي گام دوم بر ارتقاي شايستگي‌‌هاي هيجاني اجتماعي دانش‌آموزان دوره ابتدايي

اين پژوهش با هدف آزمون اثربخشي برنامه آموزش گام دوم بر افزايش كفايت هيجاني اجتماعي دانش‌آموزان ابتدايي انجام شد. در اين پژوهش شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه و همراه با پيگيري، 48 دانش‌آموز پسر پايه ششم ابتدايي در دو گروه آزمايش (25 دانش‌آموز) و گواه (23 دانش‌آموز)، قبل و بعد از آموزش به سياهه بيانگري خشم حالت/ صفت نسخه كودك و نوجوان (باريو، آلوجا و اسپيلبرگر، 2004)، سياهه سازگاري دانش‌آموزان (سينها و سينگ، 1993) و مقياس هوش هيجاني بار آن (بار آن، 2004) پاسخ دادند. برنامه گام دوم طي 6 هفته و هر هفته دو ساعت، به صورت گروهي و از طريق سامانه شاد اجرا شد. نتايج روش آماري تحليل واريانس آميخته ساده نشان داد كه اثر اصلي عامل درون‌گروهي و بين‌گروهي و اثر تعاملي عوامل درون برون‌گروهي بر افزايش همدلي، مسئوليت‌پذيري اجتماعي، كنترل تكانه و كنترل خشم از نظر اماري معنادار و اثر اصلي و كنش متقابل عوامل بر سازگاري تحصيلي از نظر آماري غيرمعنادار بود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه برنامه آموزشي گام دوم به مثابه يك مداخله رواني  آموزشي با تأثيرپذيري از منطق مفهومي مدل پردازش‌گري شناختي اطلاعات اجتماعي و نظريه يادگيري اجتماعي، موافق با ديگر نسخه‌‌هاي زباني آن، در تعميق خزانه مهارتي و سرمايه رواني دانش‌آموزان ابتدايي از نقش تعيين‌كنند‌ه‌اي برخوردار بود.