اثربخشي آموزش فرزندپروري مثبت به مادران بر كاركرد‌هاي اجرايي و انگيزش تحصيلي كودكان داراي اختلال كم‌توجهي - بيش‌فعالي

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي برنامه فرزندپروري مثبت به مادران بر كاركرد‌هاي اجرايي و انگيزش تحصيلي كودكان داراي اختلال كم‌توجهي و بيش‌فعالي صورت گرفته است. روش پژوهش نيمه تجربي با پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل كليه مادران كودكان داراي اختلال كم‌توجهي و بيش‌فعالي كاشان بود كه از ميان آنها 32 نفر به شيوه در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. از پرسش‌نامه انگيزش تحصيلي هارتر (1981) و سياهه درجه‌بندي رفتاري كاركرد‌هاي اجرايي استفاده شد. پس از اجراي پيش‌آزمون، گروه آزمايش به‌صورت مجازي آموزش فرزندپروري مثبت را طي 7 جلسۀ 60 دقيقه‌اي دريافت كرد و گروه گواه هيچ‌گونه آموزشي دريافت نكرد. پس از اتمام جلسات آموزشي، پس‌آزمون اجرا گرديد. داده‌ها پس از گردآوري با روش تحليل كوواريانس و نرم‌افزار SPSS-26 تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج نشان داد كه آموزش فرزندپروري مثبت به مادران اثر معناداري بر كاركرد‌هاي اجرايي و انگيزش تحصيلي (p 0/01, F=71/63) كودكان داراي اختلال كم‌توجهي و بيش‌فعالي اثر دارد. در نتيجه به نظر مي‌رسد آموزش فرزندپروري مثبت به مادران موجب بهبود كاركرد‌هاي اجرايي و انگيزش تحصيلي كودكان داراي اختلال كم‌توجهي – بيش‌فعالي مي‌شود.