مكان‌يابي كشت گياه عجوه (Aellenia subaphylla C.A.Mey.) در مراتع قشلاقي استان گلستان

هدف از مكان‌يابي كشت گياهان مرتعي پيش‌بيني قابليت‌ها و محدوديت‌هاي مراتع براي  كاشت گياهان مرتعي است. گونه گياهي عجوه (Allenia subaphylla) مقاوم به خشكي و شوري است و در مراتع قشلاقي علوفه قابل‌توجهي توليد مي‌كند. در اين تحقيق براي مكان‌يابي مناطق مناسب كشت اين گونه گياهي در مراتع قشلاقي استان گلستان در سال ۱۳۹۷ از سامانه اطلاعات جغرافيايي به دو روش منطق كلاسيك و منطق فازي استفاده شد. بدين منظور ابتدا اطلاعات و لايه‌هاي موردنياز از محدوده مورد مطالعه جمع‌آوري و نقشه‌هاي مورد نياز تهيه شد. سپس با توجه به نيازهاي بوم‌شناختي عجوه لايه‌هاي موردنظر براي روش منطق كلاسيك در دو كلاس مناسب و نامناسب و براي روش فازي در چهار كلاس كاملاً مناسب، مناسب، نسبتاً مناسب و نامناسب طبقه‌بندي شد. آنگاه با روي‌هم‌گذاري و تلفيق لايه‌هاي طبقه‌بندي‌شده نقشه‌هاي خروجي با دو روش منطق كلاسيك و فازي به‌دست آمد.  نتايج مكان‌يابي عجوه با روش منطق كلاسيك بيانگر آن است كه 47.5 درصد از مراتع قشلاقي استان گلستان براي كشت عجوه مناسب و 52.5 درصد نامناسب است، حال آنكه روش منطق فازي نشانگر آن است كه 15.8 درصد از مراتع مورد مطالعه براي كشت عجوه كاملاً مناسب، 13.8 درصد مناسب، 26.2 درصد نسبتاً مناسب و 44.2 درصد نامناسب است. نتايج نشان داد كه شوري بالا، اسيديته خاك و شرايط دمايي از عوامل محدودكننده كشت عجوه در مراتع قشلاقي تخريب شده استان گلستان هستند. مضاف برآن، روش منطق فازي در مقايسه با روش منطق كلاسيك نتايج بهتر و دقيق‌تري در اختيار ما مي‌گذارد و لذا براي مكان‌يابي مناطق مناسب كشت گونه‌هاي مرتعي توصيه مي‌شود.