رتبه‌بندي عوامل حسابداري و محيطي مؤثر بر سودآوري بانك‌هاي تجاري

سودآوري بانك‌هاي تجاري، موضوعي بسيار مهم و پيچيده است كه تحت تأثير مديريت سرمايه فكري و سرمايه مالي به‌عنوان عوامل حسابداري و شاخص‌هاي صنعت بانكداري و اقتصاد كلان به‌عنوان عوامل محيطي قرار دارد. هدف اصلي انجام اين پژوهش، تعيين ميزان اهميت و رتبه‌بندي عوامل و شاخص‌هاي مؤثر بر سودآوري بانك‌هاي تجاري، در جهت كمك به تصميمات اثربخش سياست‌گذاران بانك مركزي و مديران بانك‌ها است. جامعه آماري موردبررسي شامل 17 بانك تجاري فعال در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1394 الي 1399 است. براي دستيابي به هدف اين پژوهش، از آزمون رتبه‌بندي فريدمن در نرم‌افزار SPSS استفاده‌شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد، سرمايه مالي و سرمايه فكري به‌عنوان عوامل حسابداري، اهميت بيشتري نسبت به شاخص‌هاي صنعت بانكداري و اقتصاد كلان به‌عنوان عوامل محيطي داشته‌اند و رتبه‌بندي شاخص‌ها نشان داده است، متغيرهاي اندازه بانك، كارايي سرمايه انساني، تمركز مالكيت و كارايي مديريت به ترتيب بيشترين اهميت و متغيرهاي كارايي سرمايه نوآوري، رقابت، توليد ناخالص داخلي و كارايي سرمايه ارتباطي به ترتيب كمترين اهميت را در سودآوري بانك‌هاي تجاري داشته‌اند. بر اساس شواهد تجربي اين پژوهش پيشنهاد مي‌شود، مديران بانك‌هاي تجاري ضمن تحليل شرايط محيطي، به مديريت منابع در اختيار خود توجه كافي داشته باشند. به‌ويژه افزايش در دارايي‌ها از طريق جذب سپرده و افزايش سرمايه و همچنين استفاده بهينه از سرمايه‌هاي انساني نقش تعيين‌كننده‌اي در بهبود سودآوري دارند.