بررسي تأثير نوع قالب و نوع ماده رهاساز روي حفرات ناخواسته سطح بتن

امروزه با پيشرفت صنعت ساخت‌وساز و اهميت كاهش هزينه‌ها استفاده چندمنظوره از مصالح مصرفي موردتوجه سازندگان قرارگرفته است. بتن نمايان از اين دسته مصالح مي‌باشد كه علاوه بر كاربرد سازه‌اي كاربرد معماري هم دارد. استفاده از بتن‌نمايان مستلزم به حداقل رساندن حفرات سطحي در بتن و دستيابي به كيفيت ظاهري مناسب آن مي‌باشد. در اين تحقيق تأثير جنس رويه قالب شامل انواع فولادي و تخته لايه روكش‌دار و نوع ماده رهاساز قالب روي حفرات سطحي و همچنين ميزان لكه‌گذاري بر سطح بتن، موردبررسي قرار گرفت. بررسي انجام‌شده نشانگر اين است كه عملكرد قالب تخته لايه روكش‌دار قدري بهتر از قالب فولادي است و منجر به حفرات سطحي كمتري مي‌گردد. به لحاظ تأثير نوع ماده رهاساز نتايج نشانگر اين است كه ماده رهاساز پايه معدني، در مقادير حداقل مصرف عملكرد بهتري به لحاظ حفرات سطحي در مقايسه با ماده پايه آلي دارد. ليكن در صورت اعمال اين نوع ماده در مقادير زياد، منجر به لكه‌گذاري روي سطح بتن و كاهش كيفيت ظاهري آن مي‌گردد. ماده پايه آلي مشكلي به لحاظ لكه‌گذاري حتي در مقادير بالاي مصرف ايجاد ننمود.