هماهنگي در يك زنجيره ي تأمين سه سطحي با محدوديت هاي مالي

هماهنگي در زنجيره ي تأمين به عنوان ابزاري براي حفظ مزيت رقابتي و افزايش سودآوري شركت ها به طور وسيعي مورد استفاده قرار گرفته است. با اين حال، اين راه حل نيز تا زماني كه مشكالت مالي شركت ها در هنگام برنامه ريزي عملياتي ناديده گرفته شوند ممكن است با شكست مواجه شود. براي حل اين مشكل، در اين پژوهش يك ساز و كار هماهنگي براي يك زنجيره ي تأمين سه سطحي با استفاده از تأمين مالي داخلي در شرايط وجود محدوديت هاي مالي توسعه داده شده است. اين مسأله به صورت يك مسأله ي برنامه ريزي دوهدفه كه همزمان هزينه هاي كل سيستم اعم از عملياتي و مالي و سطح سرويس را بهينه ميكند، مدل شده است . مدل پيشنهادي توسط روش ε-constraint حل شده است. نتايج حل مدل حاكي از آن است كه ساز و كار هماهنگي پيشنهادي قادر به برقراري سطح سرويس كامل (100 %) به مشتري نهايي ميباشد، در حالي كه در حالت غير هماهنگ دستيابي به بيشتر از 50 %سطح سرويس غير ممكن است. عالوه بر آن، هزينه هاي عملياتي و مالي زنجيره ي تأمين مذكور با اعمال هماهنگي كاهش مي يابند