بررسي ويژگي هاي بوم شناختي و مرتعكاري گونه داروييThymus trautvetteri (مطالعه موردي: مراتع منطقه گودالي سلاخ بجنورد)

گونه آويشن تالشي از تيره نعناعيان (Lamiaceae) و يكي از گياهان دارويي با اهميت ايران است كه داراي مصارف زيادي در صنايع غذايي، بهداشتي، آرايشي و به ويژه دارويي است. اين پژوهش به منظور شناخت خصوصيات بوم‌شناختي اين گونه جهت معرفي و كشت انبوه آن در اراضي زراعي ديم، در طي سالهاي 400-1397 در سطح رويشگاه و ديمزار در منطقه گودالي سلاخ شهرستان بجنورد انجام شد. مشخصات اقليمي و خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك رويشگاه تعيين شد. همچنين مراحل فنولوژيكي، توليد، تراكم، تاج پوشش، ارتفاع گياه و سيستم ريشه گياه مطالعه شد. نتايج نشان داد كه اين گونه در منطقه مورد مطالعه با بارش متوسط سالانه 295 ميليمتر، دماي متوسط سالانه 11.28 درجه سانتي‌گراد و اقليم نيمه خشك سرد رويش مناسبي دارد. رويشگاه اين گونه عمدتا در جهت دامنه‌هاي شمالي در ارتفاع 1200 تا 1900 متري از سطح دريا در مناطق كوهستاني پراكنش يافته‌است. خاك رويشگاه عمدتا داراي بافت شني لومي با اسيديته 7.8، هدايت الكتريكي 1 دسي زيمنس بر متر، ماده آلي 2 درصد و مقدار آهك 27.3 درصد مي باشد. ميانگين پوشش تاجي و توليد در رويشگاه و ديمزارمرتعكاري شده به ترتيب 9.29 و 61.6 درصد و 227.7 و 2465.4 كيلوگرم در هكتار بود. نتايج بدست آمده از تجزيه و تحليل مولفه اصلي نشان داد كه از ميان عوامل محيطي مورد بررسي به ترتيب متغيرهاي شن، سيلت، ماده آلي، هدايت الكتريكي، سنگريزه و ازت همبستگي معني داري با محور اول داشتند و 28.8 درصد تغييرات را توضيح مي دهند.