تأثير زمان‌هاي كاربرد اسيد ساليسيليك بر خصوصيات بيوشيميايي، زراعي و عملكرد جو (Hordeum vulgare L.) در رژيم‌هاي مختلف رطوبتي

به منظور بررسي اثرات زمان كـاربرد خـارجي هورمـون اسيد ساليـسيليك بـر خـصوصيات مورفولوژيـك و فيزيولوژيك جو (رقم نصرت) در شرايط تنش خشكي، آزمايشي به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 3 تكرار در طي دو سال زراعـي 1399-1398 و 1400-1399 در شهرستان ني ريز انجام شد. عامل اصلي رژيم هاي مختلف آبياري (بدون آبياري، دو و چهار نوبت آبياري) و عامل فرعي زمان‌هاي محلول‌پاشي اسـيد ساليسـيليك (بدون محلول‌پاشي، انتهاي پنجه‌زني، ظهور 50 درصد ساقه و انتهاي ظهور برگ پرچم) بودند. نتايج نشان دادند كه تيمار بدون آبياري باعث كاهش معني دار شاخص كلروفيل برگ و كلروفيل هاي a و b نسبت به تيمار چهار نوبت آبياري شد. تيمار بدون آبياري هم چنين باعث كاهش معني دار عملكرد دانه نسبت به ساير تيمارهاي آبياري شد. محلول پاشي در كليه مراحل رشد به طور متوسط عملكرد دانه را نسبت به تيمار بدون محلولپاشي افزايش داد. در هر دو سال آزمايش بيشترين ميزان افزايش عملكرد نسبت به شاهد متعلق به تيمار محلول پاشي در انتهاي پنجه زني با دو نوبت آبياري (به ترتيب 11/21 و 13 درصد در سال هاي اول و دوم آزمايش) بود. محلول پاشي در اين مرحله رشدي در تيمارهاي بدون آبياري و چهار نوبت آبياري باعث افزايش عملكرد به ميزان 6/08 و 9/73 درصد در سال اول و 6/3 و 11/4 درصد در سال دوم نسبت به تيمار بدون محلول پاشي شد. كه نشان دهنده تأثير مثبت محلول پاشي در شرايط رطوبتي بالاتر مي باشد. محلول پاشي اسيد ساليسيليك باعث افزايش غلظت پرولين نسبت به شاهد بدون محلول پاشي شد. بيشترين غلظت پرولين در تيمار محلول پاشي در انتهاي پنجه زني بود. غلظت پرولين با كاهش دفعات آبياري افزايش يافت. درمجموع نتايج اين بررسي نشان داد كه كاربرد اسيد ساليسيليك در انتهاي پنجه زني از طريق تأثير بر ويژگي هاي بيوشيميايي، در كاهش عوارض تنش خشكي مؤثر بوده و در شرايط آب وخاك مشابه، كاربرد آن در جو توصيه مي گردد.