سالمونلوز در گله‌هاي طيور گوشتي استان گلستان: فراواني، گروه هاي سرمي و الگوهاي مقاومت دارويي جدايه‌هاي سالمونلا

استفاده از آنتي‌بيوتيك‌ها در حيواناتي كه براي مصارف انساني پرورش داده مي‌شوند سبب ظهور باكتري‌هاي زئونوز مقاوم به آنتي‌بيوتيك‌ها همچون سالمونلاهاي مقاوم و انتقال آنها به انسان از طريق زنجيره غذايي مي‌شود. اين مطالعه در استان گلستان به منظور بررسي ميزان آلودگي سالمونلايي گله‌هاي گوشتي به عنوان يكي از منابع مهم غذايي انسان و ارزيابي ميزان مقاومت دارويي جدايه‌ها انجام شده است. در تحقيق كنوني از 52 فارم گوشتي (مشتمل بر 85 سالن گوشتي) در سنين مختلف نمونه‌برداري انجام شد و 510 نمونه مدفوع تجميع شده بدست آمد. نمونه‌ها به منظور جداسازي سالمونلا به روش استاندارد كشت داده شدند. سپس با كمك آنتي‌سرم‌هاي پلي‌والان و مونووالان سروگروپ هر جدايه سالمونلا تعيين شد و مقاومت آنتي‌بيوتيكي جدايه‌ها با روش انتشار ديسك مورد ارزيابي قرار گرفت. از مجموع 510 نمونه، چهارده جدايه سالمونلا بدست آمد (% 2.74) و ميزان شيوع سالمونلا بر اساس 85 سالن، %16.47 بود. سه جدايه گروه Dو 9 جدايه گروه Cشناسايي شدند و دو جدايه به هيچ كدام يك از گروه هاي سرمي A تا D تعلق نداشتند. در مجموع 13 الگوي مقاومت يافت شد. صد در صد جدايه‌هاي مورد بررسي نسبت به دو آنتي‌بيوتيك سفيكسيم و سفتي‌راكسون حساس و در مقابل ناليديكسيك اسيد، فلومكوئين، كلرتتراسايكلين، تايلوزين، اريترومايسين و داكسي‌سايكلين مقاوم بودند. مقاومت چندگانه در برابر حداقل چهار تركيب ضدميكروبي در تمامي جدايه‌هاي سالمونلا مشاهده شد. بيشترين ميزان مقاومت در مقابل تركيبات ضدميكروبي پرمصرف در صنعت طيور مشاهده شد كه كاملا با پيش‌فرض مصرف بي‌رويه داروهاي ضدميكروبي در گله‌ها و ايجاد باكتري‌هاي بيماريزاي مقاوم همخواني دارد.