اثر 12 هفته تمرين الگوهاي گام برداري با صفحه نوري بر تعادل ايستا و پويا كودكان مبتلا به اتيسم

كودكان مبتلا به اتيسم نسبت به همتايان سالم عملكرد تعادلي ضعيف‌تري دارند. قابليت حفظ تعادل از آن جهت كه پيش نياز انجام ساير فعاليت‌هاي حركتي است اهميت ويژه‌اي دارد. اين پژوهش به منظور تعيين اثر تمرين الگوهاي گام‌برداري با صفحه نوري بر تعادل ايستا و پوياي كودكان مبتلا به اتيسم انجام شد. در اين مطالعه نيمه تجربي 20 كودك مبتلا به اوتيسم با رده سني 6 تا 12 سال به صورت تصادفي در دو گروه ده نفري (گروه تمرين با صفحه نوري و كنترل) قرار گرفتند. گروه تمرين با صفحه نوري و گروه كنترل با صفحه ساده تمرينات مربع گام برداري را به مدت 12 هفته به صورت 4 جلسه 45 دقيقه اي در هفته تحت نظر مربيان خود دريافت كردند. براي ارزيابي تعادل ايستا و پويا به ترتيب از دستگاه فوت اسكن و آزمون راه رفتن پاشنه به پنجه استفاده شد. داده هاي پژوهش بوسيله آزمون كوواريانس در سطح معناداري (0/05 p) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. با كنترل پيش آزمون بين گروه تجربي و كنترل در مورد وضعيت تعادل ايستا (ناحيه نوسانات مركز فشار(p=0/003) و سرعت جابجايي مركز فشار (p= 0/007) تفاوت معناداري مشاهده شد. همچنين در مورد تعادل پويا نيز اختلاف معناداري بين ميانگين گروه ها بدست آمد(p=0/001). اين نتايج مي‌تواند زمينه مناسبي را براي بهره گيري از اين روش تمريني جهت افزايش تعادل و عملكردهاي حركتي اين كودكان فراهم نمايد.