مقايسه هم انقباضي و اوج انقباض عضلاني عضلات منتخب اندام تحتاني هنگام فرود روي سطوح مختلف در مهارت دفاع روي تور

پرش و فرود يكي از اساسي ترين مهارت هاي شايع و پرتكرار در واليبال است. سفتي سطح عاملي مؤثر بر آسيب هاست؛ زيرا تغيير در ميزان اين پارامتر افزايش نيروهاي اعمالي را به همراه دارد. پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي مدل علي مقايسه اي و كاربردي است. نمونۀ آماري ۱۴ نفر واليباليست ۱۸ تا ۲۰ سال بودند. از آزمودني ها خواسته شد حركت دفاع روي تور را انجام دهند و فعاليت الكتريكي چهار عضله منتخب اندام تحتاني عضلات بايسمپس ،فموريس واستوس لتراليس گاستروكنميوس تيبياليس قدامي) با استفاده از دستگاه الكترومايوگرافي بايود هشت كاناله و بر اساس پروتكل SENIAM روي ثبت شد. براي تأثير نوع سطح بر متغيرهاي پژوهش از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر و براي وجود تفاوت از آزمون تعقيبي بونفرني استفاده شد. نتايج نشان داد هنگام پرش و فرود روي تاتامي بين سطح چمن و شن اختلاف معناداري وجود ندارد (۰/۰۵ p) ، اما در عضله ساقي قدامي و دوقلو در بين سطوح اختلاف معناداري ديده شد (۰/۰۰=p). در آزمون تحليل واريانس بين عملكرد اوج فعاليت عضلاني در عضلات پهن خارجي و دو سر راني آزمودني ها هيچ اختلاف معناداري ديده نشد. همچنين بين عملكرد هم انقباضي در مفصل زانو و مچ پا هيچ اختلاف معناداري وجود ندارد (۰/۰۵ p) با اين تفاوت كه ميانگين درصد هم انقباضي در مفصل زانو روي چمن بيشترين و روي شن كمترين ميزان را داشت و در مفصل مچ پا كمترين ميزان روي شن و بيشترين ميزان روي تاتامي ديده شد با توجه به نتايج پژوهش حاضر؛ جنس سطوح بر فعاليت الكتريكي عضلات منتخب اندام تحتاني تأثير مي گذارد؛ به طوري كه بين عملكرد عضله ساقي قدامي و دوقلو هنگام پرش و فرود بر روي سطح تاتامي چمن و شن اختلاف معناداري مشاهده شد، اما در زمان شروع فعاليت عضلات دوسر راني، ساقي قدامي و دوقلو روي سه سطح تفاوتي مشاهده نشد. از طرفي ، بين زمان پايان فعاليت عضله‌ پهن خارجي بين سطوح تاتامي ، شن ، چمن و مقايسه‌ فعاليت الكتريكي زوجي عضله‌ دوسر راني بين سطوح تاتامي و شن اختلاف معناداري وجود دارد. بااين حال ، براي تعميم و كاربرد نتايج روي افراد در سطوح مختلف و فعاليت الكتريكي عضلات آنها به مطالعات و مستندات علمي بيشتري نياز است.